‘N Kol lig ter trèustelôôs biej. Mà het lik ter op det er verààndering in kump. De grôônd vuur het Zilvertracéé is uut e grèèm’n. Zie bint gangs met de èèrste nieje huuze. De vakààntie steet vuur de duure. De kômm’nde wekk’n möw ’t zôônder Hoolter kràànte doon. An ’t èine van ’t joar ligt de nieje wèèg’n der. Ie könt dan vief minuut’n eerder in Riess’n kômm’n as noe en wat völle belangrieker is, ôk wier vief minuut’n eerder trugge in Hoolt’n. Ôk noar Markel, hooj’ neet meer dwars duur Hoolt’n. Ie vleegt biej de C-duuzend oaver de nieje rotonde, ’n Kol op en dan met ne bôch de Oranjestroate wier in, op noar Markel. De wichter kriegt ne noordelijken rôôndweg op Meermanskààmp an, zôdet ze veilig ’n bälleke könt trapp’n. Veilig, det hoppe wiej àmoa. Zie möt toch met den niej’n weg met rie tut an ’n oavergàànk met het Beuk’nlaantje. At de wichter net zô dèènkt as wiej vrogger, vleegt ze wal äns binn’nduur en goat ze achteran op ’n Kol, de rotonde oaver noar ’t sportpark. Loaw we der veerder neet oaver knibbeln. Alles is ter oaver e zeg en noe gebuurt er tenminste wat, zô heur j’ de lèu proat’n. De nieje plann’n vuur de Kalfstermansweire ligt ôk op de tèèk’ntoafel. Het löt zich an zeen det hèèl Hoolt’n zich kan vind’n in de plann’n van de gemeente. Het kan ôk weer det de Hoolter mèu bint um der ok nog mar één woord oaver te zegg’n. “De gemeente dut toch net wat eur in kop kump.” Het lik ter vaake wal op. Nemt noe den muziekkoepel, den wördt völle vaaker gebruukt as ter wat te doon is, as daj’ arg in hebt. Mèèstieds is het neet zichbaar en spölt de aktiviteit’n zich ôônder de grôônd of. Wat völle belangrieker is bint de festiviteit’n op de Kalfstermansweire. Köj’ oe vuurstell’n det iedereene, zôônder slag of stôôt, der in met geet um de feesweire noar het buut’ngebied te verplaats’n. Good, daj’ het plein een betje an wilt klèè is tut doaran touw, mà de Keunefeest’n, de triatlon en al die ààndere festiviteit’n, die heurt mill’n in darp. Doar hef de horeca, mar ôk ààndere midd’nstàànders toch belang biej. Het zal toch neet woar weer daj’ oaver een joar of wat, zô mar äns an ’n ràànd van Hoolt’n zit. Det veuilt toch neet te begriep’n? Dus àmoal èèrs op vakààntie en dan met frisse mood in de busse bloaz’n. Nieje wèèg’n en nieje huuze op ’n Kol. Ne noordelijken rôôndweg vuur de wichter. Het begin is ter. At de blaa van de bèume valt köw we vaste zeen wat er àmao vuur mekaar e stot is. Doar gebuurt wat en iedereene dooj’ het toch neet noar ’n zin, want zô völle mèèns’n, zô völle zinn’n…., juust ja en àmoa ne goeie vakààntie, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
