HOLTEN – Als kanonnengeschut, zo klinken de knallen van het carbid schieten in het besneeuwde weiland aan de Evertjesweg bij Holten.
Het klinkt wethouder Willem ter Schure als muziek in de oren. Want hij heeft zojuist de prestigieuze Bort Koelewijn Bokaal – genoemd naar de oud-burgemeester – in de wacht gesleept. Ruim 80 meter schoot het deksel weg bij een daverende knal.
Het is druk in het weiland op oudejaarsdag. Jan Paalman is één van de mensen die het carbid schieten begeleidt. Want iedereen mag even de vuurkracht van een oude melkbus uitproberen. "We stoppen er pas mee als het donker wordt. Dan wordt het te gevaarlijk." Een vader en zijn zoontje vuren samen één van de melkbussen af. "Carbid schieten hoort bij het opvoeden", lacht Paalman.
Natuurlijk is er de wedstrijd, maar Holtenaren komen vooral voor de gezelligheid en de traditie. Onder het genot van een glühwein, biertje of fris wordt met elkaar gepraat. In groepjes warmen ze zich bij vuurkorven. Dames van de catering lopen rond met hartige hapjes. Jan Wansink van de Stichting Oudheidkamer Hoolt’n maakt opnames. "We doen verslag voor het nageslacht. Je weet namelijk nooit hoelang dit blijft bestaan." Als het aan wethouder Ter Schure ligt, blijft dat tot in lengte van dagen zo. "Dit is goed geregeld en de organisatie let goed op de veiligheid." Hij vindt het belangrijk dat tradities, zoals het carbid schieten, blijven bestaan. "Net als het Paasvuur geven zulke tradities binding in plattelandsgemeenten.” Zelf mag hij ook graag carbid schieten. Verschillende bezoekers hebben oordopjes in of enorme hoofdtelefoons op tegen de donderende knallen. Een jongetje met blonde krulletjes en grote hoofdtelefoon op, heeft net twee carbidbussen ontstoken. "Echt cool! Ga jij ook schieten?", vraagt hij aan een vriendje met een gekleurde muts op. "Ik vind het wel eng", zegt deze. Maar hoe langer het jongetje blijft kijken, hoe meer gefascineerd hij raakt van het melkbus schieten. Zijn vader vindt hem iets te jong, maar uiteindelijk mag het jongetje toch schieten. Een luide knal en het deksel vliegt een heel eind het weiland in. Trots balt het jongetje zijn vuist in de lucht.
(bron Stentor) Foto G. Willems
