Koningsdag, een vuurjoarszunneke en ne temperatuur diet nog wal iets hôôger had emeugt. Det was het geveul wàj’ ’s mäns veul’n op ’n Beeld. Koningsdag, de aubade zit er op, de Möll’nzangers bint good biej stemme en de rommelmarkt lèèvern van alle kèupkes op. Zelf hà ‘k miej vuur e nömm’n um gen rommel met noar huus te nemm’n. Gelukkig hè’k miej doar an è hôôld’n. Noa een oranjebittertje, een paar biertjes en ne meter wors, op huus an um een betje te ett’n. ’S middags èèrs èèm’n zing’n, met de Korhaan’n, het gezelligste koor van Hoolt’n, in het altied geneuglijke en gastvrieje Okk’nbrook en doarnoa noapreum’n op ’n Beeld. Het wörd’n geniet’n. De weg of eslött’n, gen auto’s op ’n Beeld. Och ja en of die peuiltjes noe gries bint of pimpelpeers, ie hôôlt altied wà wat. ’N Smidsbeelt is vriej van blik en det wolle wiej toch? De lôch van pannekooke is angenamer as den dààmp van benzine. De naamgèèver van de Hoolter Korhanen, Anne Jààns’n (van Siene) had, net as Pim Gruijters een lintje ekrèèg’n en volgens goeie gewoonte wörd’n det good nat emaakt. Onmeunig gezellig, een heerlijk bändje met jonge lèu spöll’n de sterr’n van ’n hemel op het podium. ’N Smidsbeeld lèèm’n, de wichter konn’n zich uutlèèm’n op de springkussens en de ôôlde lèu zatt’n an een ijsje biej Niejkààmp of een biertje biej Tast toe. Ôk het net geopende Pannekook’nhuus deel’n saam’n met Moussa volop met in de feestvreugde van Koningsdag. ‘N Smidsbeeld was um etèuvert tut één grôôt terras. Het blèèf ter hèèl lange, gezellig drôk, ôk toen de muziek à hôôge en brèèd was estopt. Nieje ideeën wörd’n der op edoane. Of ter wat van op ’n klos kump, möj’ altied mar ofwacht’n, mà wie wèèt. Ôônderweg noar huus lek het in één kèèr môôi um de hèèle zommer iets te doon te hemm’n op ’n Beeld. Zô mar, een bändje of een koor op een kleinschalig podium, det iets breg vuur al die terrasgangers, diet zit geniet’n van ne sorbet of een drankje. Alle wekke vertier op ’n Beeld. Het beeld van Koningsdag kump noar boam’n borrel’n. Lèèm’n op ’n Beeld vuur de Hoolter zelf en de vrèimd’n, onder het motto van; Geniet’n van oen geeld op ’n Hoolter Smidsbeeld. Netuurlijk neet àmoa teglieke en ôk neet ’n hèèl’n midddag, zeg mar ’n uurke, vanof drei uur of zô. Och en as det neet kan, dan mà zô vaake mèugelijk, want één dinge steet as ne poal boam’n water; Ne Beeld zôônder blik, gif völle meer schik. Loaw we hopp’n op ne zommer met völle terrasdaag’n en ne Smidsbeeld dent broest van het lèèm’n en de Bedriegertjes. Op ‘n Smidsbeeld is gewoon, altied wat te doon.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
