Nee, ik warke neet, ik bin huusvrouwe. Mangs veult ze zich nog bezwoard ôk nog. As of z’n hèèl’n dag niks ààns doot as koffie drink’n en thèè leut’n. De warkelijkhèid is ààns. Doar bin ‘k de leste wekk’n achter e kömm’n. Wat ne gezelligen barbecue môs word’n, leup uut op een onverwachts ritje noar ’t zeek’nhuus, met as slachtoffer ôônze huusvrouwe. Vèèr’ntwintig uur later was ze al ôônder ’t mes e wes en de huppe zit, zô te heur’n, wier prima an mekaa. Het wark is ter de èèrste tied wal of en kump noe op de schoolders van de huusman. Dè ’s neet zô arg. Zô kôm ie der achter wat ne huusvrouwe àmoa dut, zôônder te wark’n. Det was èèrs nog wal èèm’n wenn’n, mà zô gangswieze hè ‘k de huusheulige aarig op de riege. Wat bin ‘k bliej dè ‘k eur ôôit nen ofwasmechiene heb e gèèm’n. Hij is nog neet leuig of de nieje stroom köpkes en àànder scheurwark ligt er à wier in. Touw e gèèm’n, het geet roewer as det de huusvrouwe het zelf dut, mà doar zal ze dan toch mar èèm’n an mönn’n wenn’n. Det möw we àmoa in disse tied van alle daag’n voetbal. Het het oe wat of nit dan. Zie hebt veleuirne van Denemark’n en det wadd’n zukke zwakk’n. Loat die Deen’n mà schoem’n. Vuurdaj’ der arg in hebt möw we der wier tèèg’n in de finale. Gelèuft miej noe mà, wiej goat winn’n van de Duutsers en de Portugeez’n rolle wiej op. As det neet lukt, dan rolle wiej de matt’n op en goa we oaver op de Ronde van Frankriek en de Olympische Speel’n. Ie zeet het wà, doar völt nog genog te zeen op de tillevizie. De huusvrouwe hef geluk biej ’n ôôngeluk, zie mag det àmoa röstig bekiek’n. Dit kèèr bin ik degennige diet de koffie, de halve liters en de wors an möt slepp’n. At ze gen kampioen wordt geet de tied ôk gewoon vedan net as de krisus. Het begint miej te duuzel’n, à ‘k heure det er wier honderd miljard noar Spanje geet. Woer haalt ze det geeld toch àmoa vedan of zôl det kleine betje van ôôns doar ôk à biejzitt’n? Het zal toch neet woar weer! Ie heurt noe à bericht’n dèw we àmoa vuur ôônz’n eeg’n ôôld’n dag möt zörg’n. De hôôge heer’n hebt er met e smett’n en noe möt det betje, waw we zelf biej mekaa hebt e schraapt, der an gelèum’n. Het geet miej vèèr boam’n de pette. De Hollàànders hôôld de hàànd op de knippe um de lèu, diet det neet hebt e doane te help’n. Hoe lange kan det nog duur goan. Ie möt wal onmeunig stark weer in oen gelèuve, àj’ zô of en touw neet dèènkt det het verkèèrd of löp. Neet twiefeln, het kump good met de krisus, Nederlàànd wördt Europees kampioen en de vrouwe löp straks wier as ne kiefte. Wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
