Disse woord’n bint völle gebruukt in de ofgelôôp’n wekke. Toch zal det biej sommigen pienlijk in de oor’n klink’n. Ieder mèinse, iedere femilie zal dit nieje joar ààns belèèm’n. Ie stelt er oe vanalles biej vuur àj’,net vuur de Karsdaag’n, ôônder oe bèumpke zit. Karsdaag’n, daag’n van warmte en gebörg’nhèid. Wat doow we, èèm’n noar de karke um te geniet’n van de Karssfeer, of hôôle wiej het op “Kroamschudd’n in Mariaparochie”. Iedereene mag het op zien eeg’n meniere invull’n. Vuur völle Hoolter steet de pannekooke met wors hôôge op de menuelieste. Buut’nof kiekt de lèu nog èèm’n um ’t huus hen, of alles wal is op e ruumt , zôdet ze gen visite kriegt van Derk met ‘n Beer.Het dut good um te zeen, hoevölle mèèns’n der op Karsaomd, met de wichter, een keerske brààndt op ’n Canadeez’n Karkhof. Het wordt er alle joar nog meer. Dè ’s good, de vriejhèid, die we noe à meer dan zèumtig joar kent, is in de wereld, neet zô vanzelfsprekkend. Oaveral um ôôns hen zee we alle daag’n wier dôôd en verdarf. Doarumme is het zô fijn àj’, met oene neust’n, noa de pannekooke, um den Karsbôôm zit. De Karsdaag’n vleegt vuurbiej. In de wekke der op, heurj’ hoe langer hoe meer gescheet. Het ôôle joar wördt weg e pleert. De warmte van Karsfees maakt plaatse vuur de gezellighèid van Ôôld en Niej. Èèm’n scheet de gedach’n vieftig joar trugge. Veer vuur de tied van “Flappie” wörd’n, speciaal vuur Ôôld en Niej, de Vlaamse reuz’n e slacht. Het hèèle joar duur haj’ de kniene help’n vetmest’n en noe stun der ééne vuur oe, dààmpend in de vette sjeupanne. Àllèene à de gedachte löt miej het water uut de môônd lôôp’n. Weele kniene en haaz’n wadd’n lekker, mà dit oavertröf alles. Ôôlejoarsdag, nog een paar mèèns’n opzeuk’n en èèm’n kiek’n biej het Carbidscheet’n. Tuss’n het harde geknap duur wördt er op ’n hoorn e bloaz’n. Der wördt ofscheid e nömm’n van het ôôle joar. Carbidscheet’n, het kump wier hèèmoal in, mà toch ààns. Àj’ duur de umgèèving riedt en op feesboek kiekt, lik het wàl of het geet um grôôt, grötter, grôôtst. In de joar’n vieftig en zestig zag ie de jongs oaverà scheet’n met kleine carbidbuskes. Doar was ôk neet zô völle geeld vuur vèurwark. Ôôlejoarsoamd 2016, het moddervette knien is vervang’n duur ne rollade. Het smaakt àmoa prima, èèm’n de kleinwichter welterust’n zegg’n en zô stoa we um twaalf uur, met zien bèid’n, te kiek’n noar het vèurwark. Het geknap is neet van de lôch, mà der is neet völle te zeen. Völle geluk en zèèg’n in Niejjoar. ‘N ààndern dag, tèèg’n een uur of vieve zit de kökk’n vol met buur’n en femilie. De goeie wèèns’n bint neet van de lôch. Borreltjes, biertjes en grôôte fôssens salade vindt eur’n weg noar binn’n hen. De zörg’n van alledag bint vergett’n. Wiej zeet männ’n wà wier,völle geluk in Niejjoar, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
