Doar zölt wèinig lèu wèèr, diet alle verwachting’n vuur 2020 uut hebt zeen kômm’n. Net as ieder joar wadd’n die hôôg espann’n, mar in één kèèr, in meert, gooid’n een chinees virus roet in ’t ett’n. Met de joarwisseling zagge wiej ze in China à lôôp’n met käpkes op. Het lek nog zô veer weg. Lange tied dacht’n wiej nog det het met zô vall’n, mà het tèèng’ndeel blek woar. Carnaval was de leste stoeptrekking. Doarnoa wörd’n alles of elast. Het enige wat duur gung wadd’n de sessies van het kabinet en iedre kèèr wadd’n de bericht’n wier arger. Niks gung der meer duur en de èèrste slachtoffers um ôôns hen, maak’n deepe indruk. Met de zommer vuur de duure n wörd’n de zeekte trug edrukt, mà zie kwam keihard wier en het zal zeker niejjoar word’n vuur det wiej der vanof komt. December, de weerkundige harfs is begunn’n. Één’n nach vörs en ne hôôp bloom’n hebt het lèudje eleg. In Winterswiek konn’n ze goan oaver een’n nach ies. Het was van kort’n duur, de dôôi was ter ’n ààndern dag à wier. Sunterkloas trekt disse daag’n bienoa onzichbaar duur het làànd. Gen wôônder hij beheurt tut de risico groep. Gelukkig heffe hulpe van de Piet’n, zôdet de kleintjes àmoa nog wà wat kriegt. Op vief december zölt er links en rechts nog wà wat kedootjes um de duure hen word’n esmett’n. Hoppelijk daw w’m volgend joar wier met alle toeters en bell’n meugt verwelkômm’n in t Darp. Hoe zal het veerder goan? Het völt te vuurspell’n. Gen grôôte koppels biej mekaa. De eeg’n femilie rôôndumme de karsbôôm, met de kedootjes der ôônder. Lange rieg’n volk op ’n Beeld en in de stroat’n, op àànderhalv’n meter, um toch nog mà een betje snisterieë in te kôôp’n vuur de feestdaag’n. Met de neuist’n in de gezellige kamer, lusterend noar de ôôle en spannende verhaal’n van Derk met de Beer en Ôôld Mineke. Het is ’s oamds um half vieve à duuster. Ie kroept biej mekaa. Opa vertelt van Hutt’nkloas op strèuptoch, of van de witte wieve uut Splôô, diet oaver de mistige veeld’n zweeft. De kleintjes geniet biej de lechjes van de Karsbôôm. Ere zij God. Dan de leste wekke van dit onvergettelijke, vervelende joar, woerin zô völle wörd’n of e last. Gen vèurwark, hôôgstens of en touw een schot uut de carbidbusse, het is neet ààns. Wiej zölt het met mekaa mönn’n drèèg’n, in de hoppe en de verwachting det volgend vuurjoar alles better wördt. De kommende feestddag’n, wiej kiekt er tèèng’n an, mà vuur dàj der arg in hebt zit e wiej in 2021, een joar woer wiej met zien allen vol verwachting noar uutkiekt.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
