Verhuuz’n

Nee, vuurèèrs nog neet, mà de zönne geet zien leefde achternoa noar het Twèèntse Markel. Zien huus steet noe leuig te wacht’n op de volgende bewonners. Hij kik vuur de leste kèèr rôônd in de kamer woet e zô völle joar’n hef ehuusd. Zelf zit ik te prakkezèèr’n, det ne verhuuzing toch wal een ingriepend gebuur’n is. In één kèèr zee ‘k ôôns ôôle huus an de Loarnseweg vèère, vuur miej. De grôôte koll’nhèupe vuur de wonning, de törf op de delle en an de ààndere kàànte lèègte biej Jan Blauw. Vaa en moo gung’n verhuuz’n noar het buut’ngebied in de Haar. Haw we in Darp al ne kraane met kôôld water en een huuske an e slött’n op de riolering, wie gung’n duudelijk ne trad trugge. Gen waterleiding, nen ôôlderwetse tonne, gen pôômpe, mà nog ne waterputte. Nieje matt’n leer’n der op de vloere. Ne kamer van zesse biej zesse, een kökk’ntje van dreie biej vèère en twei piepklèine sloapkamertjes met zeil, det was ‘t. Doar trök het gezin, vief man stark noar touw. Wiej hebt er hèèl lange wôônt. Toen, in ‘71, de uutbreiding van Hoolt’n ôôns te pakk’n krèèg, vertrökke wiej, uuteindelijk, zes man stark, noar het Hoolterbrook. Wat ne vuuruutgàànk. Wiej hadd’n in één kèèr warm water, ne douche en een huuske, achter op de delle, an e slött’n op ’n gierkeelder en telefoon. Opoe en opa volgd’n een joar later. Vuur eur was den oavergàànk noar een hèèl niej huus nog grötter. Hadde wiej noar verlôôp van tied nog waterleiding ekrèèg’n, zie blèèm’n zich behelp’n met de waterpôômpe vuurop de delle. Opoe gung in één kèèr oaver van de göll’nde koll’nkachel noar centrale verwarming, van het wasteiltje noar ne douche, van de Pôômpe noar warm en kôôld water, van ne kökk’n met kalkmuur’n en ne steen’n vloere noar ne môôie kamer. Zie mônn’n der arg an wenn’n en zatt’n mèèstal nog op de kökk’n. De vuuruutgàànk nam eur met noar de nieje tied, Een joar of wat later, wier verhuuz’n, toen j’ de slöttel krèèg’n van oe èèrste eeg’n huus. Netjes in de riege, met àmoa jonge lèu. Det was wenn’n, àj’ oen hèèle lèèm’n buut’nof hebt ewônt. Mà wà vuuruutgàànk. Sjonge jonge, neet àllèène ne douche, mà hèèmoa centrale verwarming en ne complete badkamer. “At oen’n eeg’n schorssteen rôôkt màj’ net doon wàj’ wilt.” zeer vaa vaake. Zô was ’t en ie kwamm’n der rap achter, dàj’ wat meer op de kleintjes môss’n lett’n, wis en waarachtig. Wiej zôll’n nog één kèèr verhuuz’n. De kààns um buut’nof te wônn’n grep e wiej met bèire hàànne an. Alles nog mèuier en luxer. Al was het vrogger misschien ôk môôi, ie möt er toch neet an dèènk’n dàj’ trugge möt noar die tied.