Holten – De leiding van de scholengemeenschap De Waerdenborch in Holten heeft de politie ingeschakeld na een dreiging van een scholier om een meisje om het leven te brengen.
De jongen zou op msn hebben gezegd, dat hij van plan was de scholiere in het vijfde uur op te zoeken. Dat bericht is bij de leiding van de school en vervolgens de politie terecht gekomen. School en politie hebben ingegrepen. Politiewoordvoerder J. Camphuis gaat er vooralsnog vanuit dat de school de kwestie afhandelt. āHet is in principe geen politiezaak. Er is geen incident met een wapen geweest op school.ā De politie zou wel het schoolkluisje van de scholier hebben doorzocht.
De school doet er inhoudelijk het zwijgen toe. Rector Bolink wil slechts kwijt: āHet gaat om een incident van slechts Ć©Ć©n leerling. Ten tweede is er gĆ©Ć©n sprake van een bommelding.ā De sinds kort aangestelde rector neemt de kwestie wĆ©l serieus, zegt zij. Daarom is de politie gealarmeerd. āGaande het onderzoek zeggen we verder niets, ook gezien de privacy van de betrokken jongenā, aldus Bolink.
Bron: TC-Tubantia
Te erg voor woorden dit!
Te erg voor woorden dit!
Het gaat hier om een eenzijdig, onvolledig bericht. Er is een zogenaamde internet-cultuur met bijbehorende woorden en uitdrukkingen, waarbij deze “bedreiging” uit voortvloeide.
Ik denk dat dit het eerder interessante discussie dan een politiezaak zou moeten opleveren…
[i]”Wat kan wel en wat kan niet op internet en wie bepaalt dat dan? Het is daarover dat veel discussie en strijd is ontstaan. Mij lijkt dat een volstrekt natuurlijk fenomeen. Wie zich dat niet realiseert moet nog maar eens wat beter nadenken over het fenomeen internet. Een en ander betekent echter wel dat er uitdagingen ontstaan: dilemmaĆ¢ā¬ā¢s en gewetensvragen. Er zijn op internet eenvoudigweg geen vaste regels over de doĆ¢ā¬ā¢s en dontĆ¢ā¬ā¢s. Niemand heeft de macht om universele internetregels te ontwerpen laat staan ze mondiaal te handhaven.
Totalitaire regimes hebben zich al meer macht toegeĆĀ«igend om het internet (en daarmee Vrije communicatie tussen mensen) hun wil op te leggen, denk aan China of Saudi- ArabiĆĀ« en Iran. Daarmee is ĆĀ©ĆĀ©n van de dilemmaĆ¢ā¬ā¢s omtrent dat internet ook geschetst. Want in Nederland is de situatie kennelijk zo dat gedrag in de virtuele wereld tot vervolging in de fysieke wereld kan leiden. Daarmee ontstaat voor iedereen onduidelijkheid. Er ontstaat een spanningsveld tussen de behoefte aan absolute vrijheid en de harde werkelijkheid van de fysieke werkelijkheid.”
[/i]
Met vriendelijke groeten,
Frans
Het gaat hier om een eenzijdig, onvolledig bericht. Er is een zogenaamde internet-cultuur met bijbehorende woorden en uitdrukkingen, waarbij deze “bedreiging” uit voortvloeide.
Ik denk dat dit het eerder interessante discussie dan een politiezaak zou moeten opleveren…
[i]”Wat kan wel en wat kan niet op internet en wie bepaalt dat dan? Het is daarover dat veel discussie en strijd is ontstaan. Mij lijkt dat een volstrekt natuurlijk fenomeen. Wie zich dat niet realiseert moet nog maar eens wat beter nadenken over het fenomeen internet. Een en ander betekent echter wel dat er uitdagingen ontstaan: dilemmaĆ¢ā¬ā¢s en gewetensvragen. Er zijn op internet eenvoudigweg geen vaste regels over de doĆ¢ā¬ā¢s en dontĆ¢ā¬ā¢s. Niemand heeft de macht om universele internetregels te ontwerpen laat staan ze mondiaal te handhaven.
Totalitaire regimes hebben zich al meer macht toegeĆĀ«igend om het internet (en daarmee Vrije communicatie tussen mensen) hun wil op te leggen, denk aan China of Saudi- ArabiĆĀ« en Iran. Daarmee is ĆĀ©ĆĀ©n van de dilemmaĆ¢ā¬ā¢s omtrent dat internet ook geschetst. Want in Nederland is de situatie kennelijk zo dat gedrag in de virtuele wereld tot vervolging in de fysieke wereld kan leiden. Daarmee ontstaat voor iedereen onduidelijkheid. Er ontstaat een spanningsveld tussen de behoefte aan absolute vrijheid en de harde werkelijkheid van de fysieke werkelijkheid.”
[/i]
Met vriendelijke groeten,
Frans
Niemand hoort die macht misschien te hebben, maar daarmee kom je niet weg!
Internet is juist niet anders dan het normale leven, als ik jou lastig val via de telefoon en je bedreig met ik weet niet wat dan mag dat dus volgens jou ook, want dat is immers een andere situatie dan dat ik je tegen het lijf loop in de straat?
Niemand hoort die macht misschien te hebben, maar daarmee kom je niet weg!
Internet is juist niet anders dan het normale leven, als ik jou lastig val via de telefoon en je bedreig met ik weet niet wat dan mag dat dus volgens jou ook, want dat is immers een andere situatie dan dat ik je tegen het lijf loop in de straat?
Beste Hans,
Als eerste leuk dat je op mijn bericht reageert. Ik ben een regelmatige bezoeker van deze website en dit was mijn eerste reactie die ik plaatste.
In je vraag ga je er vanuit dat ik de “bedreiging” genoemd in het bovenstaande krantenstuk goedkeur, wat niet waar is. Ik heb in mijn reactie geen mening gegeven, ik probeer slechts een andere wijze van inzien te creeeren. Door gebrek aan hoor & wederhoor en het plaatsen van de gebeurtenissen in de onjuiste context geeft de media met enige regelmaat niet de juiste feiten in de goede context weer.
Bovendien is het schuingedrukte een onderdeel van een pleidooi die niet door mij is geschreven, maar die ik heb gekopieerd om de eventuele lezers van dit krantenartikel een ruimere kijk op de zaak te geven.
Verder wil ik aangeven dat internet met geen ander medium te vergelijken is. De komst van sociale netwerken, chatruimtes, fora, weblogs en andere populaire interactieve website’s met een eigenzinnig karakter zorgen dat er een ware internet-cultuur met haar eigen taal ontstaat.
De moraal van internet communicatie is een eigenaardige, ik denk dat veel mensen dat ook vinden. Diegene die de internettaal toepassen moeten zeker weten dat de ontvanger dat ook toepast, anders kunnen er pijnlijke situaties ontstaan (zoals hierboven).
Met vriendelijke groeten,
Frans
Beste Hans,
Als eerste leuk dat je op mijn bericht reageert. Ik ben een regelmatige bezoeker van deze website en dit was mijn eerste reactie die ik plaatste.
In je vraag ga je er vanuit dat ik de “bedreiging” genoemd in het bovenstaande krantenstuk goedkeur, wat niet waar is. Ik heb in mijn reactie geen mening gegeven, ik probeer slechts een andere wijze van inzien te creeeren. Door gebrek aan hoor & wederhoor en het plaatsen van de gebeurtenissen in de onjuiste context geeft de media met enige regelmaat niet de juiste feiten in de goede context weer.
Bovendien is het schuingedrukte een onderdeel van een pleidooi die niet door mij is geschreven, maar die ik heb gekopieerd om de eventuele lezers van dit krantenartikel een ruimere kijk op de zaak te geven.
Verder wil ik aangeven dat internet met geen ander medium te vergelijken is. De komst van sociale netwerken, chatruimtes, fora, weblogs en andere populaire interactieve website’s met een eigenzinnig karakter zorgen dat er een ware internet-cultuur met haar eigen taal ontstaat.
De moraal van internet communicatie is een eigenaardige, ik denk dat veel mensen dat ook vinden. Diegene die de internettaal toepassen moeten zeker weten dat de ontvanger dat ook toepast, anders kunnen er pijnlijke situaties ontstaan (zoals hierboven).
Met vriendelijke groeten,
Frans