Ik wilde een vraag stellen, maar die schiet me even niet te binnen. Misschien heeft de boog te lang gespannen gestaan. Wie weet maak ik me te druk over jullie pensioenen of financiële sores en moet ik meer ontspanning zoeken.
Lekker ontspannen met muziek. Ik hou van muziek, om naar te luisteren en om te doen. In de auto, keuken of onder de douche. Of met een stoer mannenkoor. Allemaal haantjes die onder het genot van één drankje menige meedeiner ten gehore brengen. Errug gezellig. Twee jaar geleden ben ik betrokken geraakt bij een popproject in de regio Deventer. Omdat ik tot mijn grote verbazing door de audities kwam, mag deze tob-amateur met top-amateurs en professionals werken aan Roots of Pop. Roots of Pop neemt deelnemers en toeschouwers mee op reis door de popgeschiedenis. Vanaf de slavenakkers reizen we door een veranderende wereld, ook muzikaal, en eindigen we in 2012.
Erg leuk, maar goede ontspanning vraagt om de nodige inspanning en toewijding. Twee jaar lang elke maandag repeteren met koor en band. Muzikale (zang)coaches die schaven aan de groep als geheel, maar ook de individuele zangers en zangeressen. Dat geeft wel eens wrijving, terugval, discussie, onzekerheid. We zijn niet allemaal koorknaapjes. Soms vraag je je af waar je aan begonnen bent. Behalve zingen en leren luisteren naar muziek is er ook nog de vriendelijke choreografe die wil dat je in beweging komt. Je kunt natuurlijk niet als een verzamelde 24 mud aardappelen op zo’n podium staan. Het moet bewegen, dynamisch zijn, uitnodigen om mee te doen! Dus bewegen we! Alles voor een goed resultaat moet je maar denken.
Om überhaupt iets op het podium te kunnen laten gebeuren, moet er nog veel meer gebeuren. Het decor moet worden gebouwd, passend beeldmateriaal verzamelen, kleding, geluidsapparatuur en natuurlijk de mensen die daar weer goed in zijn. Kortom, er wordt ook veel gedaan waar je niets van ziet, geen weet van hebt, terwijl je zelf probeert die zuivere lage C te combineren met het door die vriendelijke choreografe zo gewenste pasje. Zonder je nek te breken…
Maar uiteindelijk … met vallen en opstaan, af en toe een valse noot, een beetje jazz van Johan en al die voorbereiding, is het zover. De datum van de première staat vast. Op de dag zelf ben je in de eerste plaats vrijwilliger, crew member. Druk in de weer om alle spullen op de plaats van bestemming te brengen, op te bouwen en op zijn plek te zetten. Dat is het echte leven, geen repetitie mogelijk. Vlak voor de sound check stress bij het geluid: er komt gezang uit de monitoren…. terwijl er niet gezongen wordt. Komt goed allemaal, inzingen, zenuwen in bedwang en dan…. voor het eerst voor het echchie de planken op en knallen! Adrenaline! Er is geen groter geluk dan een publiek enthousiast zien worden en meedoen. Waar zijn die handjes? I can’t hear you! We want more!
Ondanks die intense voorbereidingen gingen er kleine dingen mis, maar het publiek heeft daar weinig van gemerkt of had er maling aan. 8 juni 2012, dat was onze dag. De première van Roots of Pop, dit jaar nog menigmaal te bewonderen in Oost Nederland. Zoek je de komende tijd een muzikaal uitje, wil je genieten van muziek en even je dagelijkse beslommeringen vergeten? Kom dan naar ons kijken. Doen!
Wat was die vraag nou die ik wilde stellen…. Oh ja, hoe zit het met jouw voorbereidingen op de première van je pensioen?
Herman Deijk
