Pinkstern

De rèègeltjes bint veerder versoepeld. Wiej meugt wier vanalles. Wiej könt noar de sportschoole um de kilootjes der of te train’n. Mà wèèst vuurzichtig, de onzichtbare vijand is nog altied ôônder ôôns. Met plezèèr zeej’ de besmettig’n daal’n. De terrass’n goat langer lös. Het weer lik ter nog neet hèèmoal op, mà as ’t èèm’n kan, goaw we. Dan in één kèèr, een berichtje, corona in de femilie. Ie schrikt, zie bint er pas nog ewes. Netuurlijk, netjes op àànderhalven meter, mà toch. Het grôôte rad begint te drèèi’n. Wat möw we met de ofspraak vuur de tandarts? Zie hebt toch mà leever daw we neet komt. Möj’oe noe drek loat’n test’n, of zöw we nog mar èèm’n wacht’n? Noa meerdere lange telefoontjes, kriegt wiej de adviez’n, binn’n bliem’n. De ofspraak vuur de tweede prik is ne wekke verzet. In plaatse doarvan kriew we noe èèrs ne test um te kiek’n of het oaver is ebrach. Tut zô lange blieve wiej op de kökk’n. Het noaberschap is in warking egoane. De buur’n helpt ôôns met de bosschôpp’n. De wereld drèèit duur. Het zal wà lös lôôp’n. Zô zeej’mà, dik een joar làànk is het ne zeekte diej’ op de tillevisie volgt. Ie hopt det het buut’n de duure blif en dan zit ie de der in één kèèr mill’n in. De terrass’n bint met de Pinkstern lös. Geniet er van, mà blieft vuurzichtig, want de jonge lèu bint nog altied neet e-èènt. Wiej blieft biej de duure. Môch ie nog nen eindje goan dauwtrapp’n, wiej zwaait wal, àj’ langs komt. Kiekt ôônderweg good um oe hen en beeldt oe is in hoe verstorend of het zal wèèr, as ter her en der van die tweihonderd en vieftig meter hôôge windmöll’n zôll’n stoan. Loaw we der met mekaa nog is good oaver noa dèènk’n. Ôônze gemeente hooft neet vuur de muziek uut te lôôp’n. Um met een paar ôôle sprekwoord’n te eindigen, àj doot as ’n àànder, geet ’t oe ôk as ’n àànder. Misschien nog wà ne mèuiern, àj’dan toch möt hang’n, köj net zô good an ‘n lest’n bôôm’n hang’n as an ’n èèrst’n. Doot er oe vuurdeel met. Loaw we met de actievoerders en de gemeente hopp’n, det er, uut al die energie, wieze dinge komt.