Paparazzi

Zo, wiej könt wier vedan. Wiej hebt èèm’n e kekk’n woet het in Italië en Zuud Fràànkriek was. Met rèèg’n biw we weg e goane um der achter te kômm’n det het an de ààndere kàànte van de Alp’n, môôi weer was. Wiej hebt gen rèèng’n meer vernömm’n. Noa de môôie stad Florence heiw we Pisa bekekk’n. Meteen daw we de busse uutkwamm’n kriejoeld’n het van de zwarte mèèns’n en det wadd’n gen bootvluchteling’n. Van allerlei volk dààns’n der um oe hen. Wiej wadd’n e waarschouwt. Hôôld de portemonnee en de hààndtass’n extra in gaat’n, want zie lôôpt er tuss’n. Gelukkig blèève wiej der van verschôônd en wörd’n der niks in e pikt. Zie woll’n oe àllèène vanals verkôôp’n, van ne selfiestick tut ne peers’n boksenreem an touw. Dus, àj’ der binn’nkort eene zeet lôôp’n met zunne boksenreem, wèèj’woet e der an kump. Pisa is een machtig karkgebouw met ne schèèm’n toorn. Hij blif scheef stoa, ôk al bint er duuzend Japanners, diet ‘m recht wilt drukk’n. Veerder de stad in konn’n de huuze bes nog wà ne kwas varve gebruuk’n. Noar ’n dag of wat trökke wiej vedan noar Monaco, met de Snorre en de Kniepe. Vuur ’t gemak haw we ze biejnaam’n e gèèm’n, zôdaw we wuss’n woer w’t oaver hadd’n. In Monaco was ’t wà schôône en zag ie ôk gen verkôôpers van prullaria. Zie hebt doar op iedere zestig inwonners, ne plietsiekeerl lôôp’n. Àj’ doar neet oaver het zebrapad lôôpt, biej môôi de klos. Monaco, het is môôi en het is één en al riekdom. Netuurlijk biw we op den aap’nrots van de Grimaldies e wes. Duur de hegge hen heiw we, as echte paparazzi, ne foto e maakt van de waag’n en het huus van Prinses Caroline. Het was indrukwekkend, de wisseling van de wacht. Duuzenden mèèns’n stoat doar dag in, dag uut wier noar te kiek’n en diezelfde lèu stoat èèm’n later in ne lange riege te wacht’n um langs het graf van Grace Kelly te lôôp’n. Zelf vun ‘k het môôi um te zeen, woer de autorace van Monaco zich, ne wekke eerder, duur de stroat’n had e wrung’n. De busse rèè met ôôns oaver het parcours. De start en de plaatse woer Verstappen rechduur was e vlèug’n. Aw we vanof noe noar Monaco kiekt zal det met ààndere ôôg’n weer. Op de terugweg kwam e wiej nog langs de plekke woet Prinses Gracia de deepte is in ne rèèdne. Wiej hebt de riekdom bekekk’n, ôk in Cannes. Boot’n van hier tut Tokio. Gen wôônder det zô völle arme sloebers en gelukzeukers noar Europa wilt. Zie stekt oe doar de ôôg’n uut en ie vroagt oe of, wàj’ zelf verkèèrd hebt e doane. De daag’n vleuig’n vuurbiej en vuur daj’ der arg in hebt, goaj’ wier op huus an. Het môôie weer, saam’n met de souveniers, nam e wiej met en dan in huus, een lekker warm bad, det geet er met striek’n, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop