Het weekend is achter de rugge. Het was gezellig op de zommerse zundaage. Lekker met mekaa, gezellig van oe ofzing’n en geniet’n van alles wat er um oen hen gebuurd. Het is mar èèm’n en het is vuurbiej. De tour de France hef nog één makkelijk ritje en dan meugt ze éénen dag röst’n um vervolgens het zwoarste stuk nog of te legg’n. Het löp àmoal hèèl ààns. Zit ik net te vertell’n det het mà ne saaie bedoening is, vlug in één kèèr de vlamme in de panne, of better ezeg, kriegt er een paar de wind in de zeil’n. Wèèiers een gevreesd gebuur’n in de wielerwereld. Klassemèènt’n goat op de kop, reputaties bint noar de vaantjes en ne veeldrieder wint zowoar disse etappe. De kômmende twei wekke zöw we zeen wiet uuteindelijk het allerstarkste is. Zelf verdeep ik mien in de auditie van vanoamd. Wat vunne rolle lig miej het beste, den van boam’nmèister of den van helligen boer? De vrouwe wèèt het wà. Zelf loa ‘k ’t op miej ankomm’n. Àj’ het stuk neet kent is het moeilijk um oen hèèmoa in te lèèm’n. Gedeuld, det is wàj’ möt hemm’n. Net vuur dà ’k an de buurte binne krieg ‘k een naar berich. Uut de neuiste kenniss’nkring, zô mà weg erukt uut het lèèm’n. Ie bint er stille van en de auditie krig ter een spoor’n van met. Ie heurt nog van ôôns, het geet een betje langs oen hen. Ôônderweg noar huus goat de gedacht’n met oe op de löppe. Het is toch neet eerlijk, zukke jonge lèu, zô mar uut de tied. Ie zeet det deerntje wier spöll’n biej eur opoe achter ’t huus. Doar lig een mèèns’nlèèm’n tuss’n. Ie beseft in één kèèr hoe vaake of det wal neet gebuurd. Iedereene wil geerne gezôônd ôôld word’n, mar al te vaake möw we ôônder ôôg’n zeen, det de warkelijkhèid ààns is. Wiej drèègt het verdreet en de herinnering’n met ôôns met. Het grôôte rad van het lèèm’n drèèjt vedan. À ’k noar buut’n kieke zee ’k de zunnebloom’n, zie greuit alle daag’n wal een centimeter of wat. De zunnige kàànte van het lèèm’n möj’ bliem’n zeuk’n. Ie zeet ’t noe èèm’n neet, mà toch, àj’ ne wekke of wat veerder bint, zölt ze in bleui stoan. De neuiste femilie zal wat meer tied nèurig wèèn. Mangs lukt het neet, mà met mekaa, schoolder an schoolder, goaw we vedan.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
