Mangs dèènk ie det er in de corona-tied niks is edoane. Niks is minder woar. Vuurige wekke kwam ik in het bezit van het book “Smeden als het ijzer heet is”. Een machtige lèèm’nsbeschrieving oaver Herman Klein Velderman en dan in het biezunder zien zakelijken lèèm’nslôôp, van smidsknech tut grôôt ôôndernemmer. Àj’ het begint te lèèz’n, köj’ der neet meer met stopp’n. Ie loat er het ààndere wark vuur ligg’n. Het möt èigelijk in iedere bookkaste stoan te prôônk’n. De zönne van ne klôômp’nmaker uut Battem trouwt met de dochter uut ne moll’nvangersfamilie. Met mekaa greuit ze noar een internationaal imperium in schnèèpleuge. De rest möj’ zelf mà goan lèèz’n. Heij det ééne book net uut lig het ààndere à wier kloar. Ne uutgave van Oudheidkamer Hoolt’n, “Tien eeuwen Holten” een bundeling van verhalen oaver de geschiedenis van ôôns môôie darp. Was det èèrste book à ne pille, dit is ech een book met het gewicht van ne staat’nbiebel. Ie begint er an en kriegt in de gaat’n, dàj’ het neet een twee drie uut könt lèèz’n. De saam’n stellers hebt grôôts uut e pakt, 366 bladzied’n vol met geschiedenis oaver Hoolt’n en de Hoolter. Soms kom ie dinge tèèg’n van, was det noe zô? Biej het lèèz’n kômt sommige lèu wier in oen gedacht’n. Zô zeej’ Willem Beijers wier op ’n stool stoan biej Holterman, met zien gedicht “Het onweer”. Zelfs op hôôge leeftied dreug e det nog vuur in de voetbalkantine. Ie gung’n der zô in met det biej iederen dôônderslag, oe de rilling’n oaver het lief hen leup’n. Zôl det gedich ter nog wèè? Ie zeet Stam wier langs kômm’n met de melkkoare. Hoe môôi, de melk wörd’n nog an huus ebrach. Zô kômt er van alle gedacht’n wier boam’n driem’n. Wat ôk duudelijk is, is det Hoolt’n en Riess’n, eigelijk bèire biej Sallàànd heurt. Mà ja, dwaling’n hôôl ie altied. Twèènte hef duudelijk an landje pik edoane. Één dingk steet as ne poal boam’n water, àj’ snel wat op wilt zeuk’n oaver Hoolt’n, is het in dit book te vind’n. Doarbiej hebt ze kèuzes emaakt. Neet alles is precies zô as het ewes is. De verhaal’n van Frits van Coeverden met de tèèkening’n van Wim Kwakernaak, goat er in as kooke. Goat het zelf mar is röstig bekiek’n. Bèire beuke bint ôôndermeer te verkrieg’n biej de bookhààndel, mà wèèst er rap biej. De oplage is beparkt en um de pries hooj’ het neet te loat’n
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
