Koningsdag

An ’n naam möj’ toch èèm’n wenn’n. Veerder maakt het neet uut. Het blif môôi, koneginnedag en een iedereene hef zien eeg’n belèèving. Daag’ns van de vuurt’n heurj’ det Beuk’nkààmp, Bèumer en Zweverink een lintje hebt e krèèg’n. Alle dreie gefilstèèrt. Het blif altied wier een bezunder gebuur’n. De aubade hè ‘k e mist, mà biej het oplôôp’n van de rommelmark hà ‘k toch drek wier det koneginnedag geveul. Ie wèèt wà, een nöskäske vuur nen euro. Kan ‘k nog wà met metnemm’n à’k wier op huus an goa. Tèèg’n de tied daj’zô veer bint, is de rommelmark à wier of e leup’n. Van de veert’n heurj’ de Brààndheultjes spöll’n op ’n Beelt. Een môôi geluud, det lekker blif hang’n tuss’n de huuze. Het oranjezunneke schient, de terrass’n zit vol oranje en ôônz’n Hoolter toor’n zut het met ne glimlach an. Bienoa völ ik nog in het zwarte gat, net neuis het Zwarte Pad. Alderbassend wat lig det deepe. Ie möt hoaste wà met de lift noar boam’n um biej de winkels te kômm’n. Loaw we nog èèm’n een paar moand wach’n, dan köw we zeen woet het hèèmoal e wörd’n is, mà toch, ik schrökke, het lag ter een betje triesterig biej. Zô as alle joar’n haal ik mien oranjebittertje op biej Boer Biet. Hij hef het hèèle huus vol zitt’n met dartigers, met nog wier meer kleine wichter. De lèu hebt neet stille lèèg’n. Ab en Marie hooft neet bange te weer det ze oaver twintig joar gen volk meer in de tèènte hebt. Nog èèm’n ne kèèr oaver de rommelmarkt. Het is à wier of e leup’n à ‘k op huus an goan um miej ààns umme an te trekk’n vuur een optreed’n met de Hoolter Korhaan’n. Dreij uur verzaameln biej Toontje um, um vief uur te zing’n. Wie det bedach hef möt toch wà onmeunig völle dörs hemm’n, mà wà gezellig. Ik kan miej good vuurstell’n det iedereene de Korhaan’n zô’n innemmend koor vind. Zie zung’n as liesters en noar ’n half uur hadd’n ze ’n hèèl’n Smidsbeelt leuig e zung’n, mà ja toen leup het ôk à noar zes uur. De terrass’n blèèm’n nog lange vol. Inge van de Bakker kwam rôônd met de leste ölliebölle. Die gung’n der, met het allerleste biertje, nog in as kooke.’N èèrst’n Koningsdag wörd’n good nat e maakt. Net vuurdet de èèrste dikke dröppels uut de lôch kwamm’n, krèe ‘k telefoon det het journaal begunn’n was. Det hè ‘k e mist net as de aubade, mà zie hebt miej neet met kruuwaag’n biej huus e brach. Det oaverkwam Jan van de Paap’n en de vrouwe ne dag eerder. Drek ’n èèrst’n dag môs e vuur eur ne taxi hemm’n. Mà ja vindt um half vèère ’s nachts nog mar is nen auto. Vuur Jan schient det hèèmoal moeilijk te weer. Ne kruuwaag’n was het eenigste wat er vuurhàànne was. De trouwerieje, Koningsdag en het kampioenssschap van Ajax, wiej hebt het àmoal oaverlèèft, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.