Vorige week heb ik een column gelezen van een jonge man die mij daarin verraste met een bijzonder scherpe visie op de huidige economische omstandigheden. Ik ben het van harte met hem eens, het geld moet rollen! Dus laten we malkander tot voorbeeld zijn… Wel met mate natuurlijk, want we zijn tenslotte geen Bill Gates, behalve Bill zelf natuurlijk.
We zijn weer aanbeland in de dagen van geloven in het wonder, bomen versieren, knallende carbidbussen en midwinterhoornblazers. Dagen waarop we alle geboekte winst met Weight Watchers, Bakker en andere afvalgoeroe’s weer prijsgeven. Belangrijke vragen spelen op: “Krijgen we een witte of een groene?” en “Ga je voor knal of sier?” De zorgen over de financiële crisis, het voortbestaan van de euro en de afnemende kredietwaardigheid van zelfs de sterkste Europese landen verdwijnen tijdelijk naar de achtergrond. Ook geen gezeur dat je meer maand dan geld hebt deze dagen. Geen nood, het zijn trouwe problemen. In januari na het vuurwerk zullen ze ons ongetwijfeld weer warm begroeten.
Toch zijn de gebeurtenissen van afgelopen jaar niemand ontgaan. De Amerikanen zijn uit Irak vertrokken, dus in ieder geval net voor kerst een oorlog minder. De beurzen zijn gedaald, een dikke 10% aan beurswaarde verdampt. Iemand is die centen kwijt. De discussie over het Pensioenakkoord zal weer oplaaien. De twee grootste bonden zijn vast en zeker de messen aan het slijpen en dat is niet om op 1e kerstdag het vlees te komen snijden. Iemand gaat de pijn voelen. De hypotheekrenteaftrek staat ter discussie. Zelfs bij de partijen die daar tot voor kort niet de vingers aan wilden branden. Iemand vindt dat niet leuk. Of het de woningmarkt weer vlot gaat trekken? De uitkomsten van de laatste EU-top maken dat we in Nederland nog een paar miljard extra moeten bezuinigen, omdat we anders met ons begrotingstekort uit de bocht vliegen. Iemand gaat dat voelen in de portemonnee. Je zou bijna gaan denken dat niemand iemand wil zijn. Maar wie wil niemand zijn? Toch passen alle genoemde gebeurtenissen wel bij dit jaargetijde. Veel vuurwerk en gladde wegen. Rustig blijven ademhalen en we zullen het allemaal beleven.
Het is de tijd van ‘dreaming of’ en geloven in het wonder. Dromen van een betere wereld, geloven in een wonder? Ja! Waarom niet? Ik droom van een betere wereld voor mijn kinderen. En daar kunnen we best een paar wonderen bij gebruiken! Als je dat geloof, die hoop, niet meer hebt of kunt opbrengen, dan wordt ook het leven van alledag zwaar. Want waar doe je het dan nog voor? Dus in januari met zijn allen de schouders eronder. Want aan wonderen moet wel gewerkt worden!
Voor dit moment, nu ook anderen het economisch optimisme prediken, kan ik besluiten met een andere boodschap. Ik wens jullie allen toe dat jullie elkaar vinden deze dagen, dat jullie het leven vieren, ook van hen die er niet meer zijn. Kijk eens in het vlammetje van de brandende kaars en droom van ‘Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen’. Geloof in wonderen en werk eran, je ziet ze niet allemaal gebeuren, maar met de juiste inzet en Toon, ‘ziet ge er toch een beetje van’.
Fijne dagen… en een wonderlijk 2012 toegewenst.
Herman Deijk
