Ik môgge neet met doon

De poasvèurcommissie geet een book uutgèèm’n. Det wördt een onmeunig môôi book. Ik heb de eere um met te doon, an het tut stàànd kômm’n van dit book. Netuurlijk doo ‘k det, mà det köj’ neet àllèène. Ie hebt de hulpe nèurig van al die Hoolter, diet ôôit hebt met e hölp’n, an het bouw’n van een poasvèur. Natuurlijk, de jonge lèu, diet noe nog alle joar’n ne bult hoolt biej mekaar slept, komt volop an bod. Disse jonge lèu zöw we anspoor’n um zelf, mar ôk de oolders, de opoes en de opa’s, de penne te pakk’n en een môôi paosvèurverhaal an het pepier touw te vertrouw’n. Iedereene hef in al die joar’n wà wat met e maakt, det de meuite is, um vuurgood vaste te legg’n. Het geet neet àllèène um de poasvèur’n van tèèngswoorig, mar ôk die van vrogger. Dus ôk de kleine vèur’n uut de vieftiger, zestiger en zèumtiger joar’n. Iedereene, diet een môôi verhaal wèèt, kan metdoon. Het mèuiste is, at er dan ôk nog de ôôle foto’s biej komt. Dèènkt noe neet, det is niks vuur miej, ik kanne neet schriem’n, mà belt dan. Wiej kômt biej oe, um oen verhaal op te tèèkenen. De jonge lèu doot met en de ôôldheidkamer Hoolt’n dreg ôk vaste zien steentje biej. Doar bint zô völle môôie verhaal’n, die we met de rest van de wereld könt deel’n.
Môôie verhaal’n, nemt den dag biej opoe an de Liez’nstèège. ‘S middags kwam een klein wagentje met een peerd ter vuur de Liez’nstèège in. Ik was e een joar of tiene. Miene jungste ooms sprung’n op de waag’n en zie woll’n weg rie. Ik môgge neet met, want zie hadd’n meer las van miej, as gemak. Ik leut de lippe hang’n. Gelukkig stun opoe in’n duur’ngàànk te kiek’n en zag wat er gebuur’n. Met drei grôôte pass’n stun ze biej de waag’n en sprök: “Ie nemt de jonge met en hôôlt ‘m good in de gaat’n en ààns blief iele ôk in huus. Het was de allerèèrste kèèr, de’k met môgge hen hoolt haal’n. In al die joar’n leer’n wiej vanalles biej het opbouw’n van de boake. De grôôte jongs leut’n oe met rôôk’n en ie wadd’n wà zô wies um in huus niks te vertell’n. Wat veul’n ie grôôt tuss’n die keerls, vuur op de waag’n. At e vol e pakt was met boakhoolt môg ie der boam’n opzitt’n. Op noar de boake biej de Koetsier op ’n kààmp. ‘N èèrst’n poasdag gung de fik ter in.Ie zagg’n der wà viem’ntwintig bràànd’n, oaverà, op de hèugtes in ’n Noord’nbarg en ’n Kol. Dit verhaal zal het book neet haal’n, mar ik hoppe dat het oe anzet, um de penne te pakk’n, een verhaal te schriem’n en op te stuur’n noar de Viefkop, Paalmansweg 1, 7437 SV in Battum of te bell’n, 0570 542436. Een mailtje mag ôk, [email protected]; Iedereene mag met doon, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.