Zô begun het gesprek en ik dache, det zal nog wà metvall’n. Ik gung e der neet te völle op in, mà het blèèf miej duur ’n kop hen goan. Toen ‘k een dag of wat later de vrouwe zô langs ‘nèuze weg is vreuge woet zie miene sökk’n mèèstal haal’n, krèèg ik het onthuts’nde antwoord, in Riess’n. Ik begunne te twiefeln an de regiofunktie van Hoolt’n, starker nog, ik gelèuve der neet ech in. Hoe langer oj’ der oaver noadèènkt, hoe logischer of det wördt. Alle wekke bekieke wiej de advertèinties diet, via de kràànt’n, biej oe in de busse valt. De mèèst’n bint van zaak’nlèu uut Riess’n. Det trekt oe op Riess’n an en det is woet die lèu het vuur doot. Ja en aj’ dan één kèèr zô veer bint, daj der vuur een paar sökk’n hen goat, dan kôm ie in huus met ne tässe vol ààndere bosschôpp’n. De Hoolter zaak’nlèu hebt het noakiek’n. Is det noe ôk neet een betje eur eeg’n schuld? Woenneer heij’ noe in het Hoolt’ns Niejs nen advertèintie e zeene oaver gekôôpe sökk’n? Dèènkt er mar is oaver noa. Het geet neet allèène um det ééne paar sökk’n, mar ôk um het gekèupste stukske vlèis, den môôi’n tweede hands auto, het viske, de kluur’nfoto’s en het scheerapparaat. Àmoa dinge diej’ möt kön’ zeen in ne kràànte, diet oe noar Hoolt’n drif en neet noar ààndere plaats’n. Doar is het Hoolt’ns Niejs toch geschikt vuur? Dèènkt er mar is oaver noa. Met mekaa möj’ oe stark maak’n, zörg’n daj’ de klàànt’n in Hoolt’n hôôlt. Hoolt’n op de kaarte zett’n. Det geeldt ôk vuur de politiek. De Hoolt’nse politici vangt mekaa nog völs te vaake de vlôôi’n of. Det möt ààns en det kan ààns. Gemeentepolitiek geet vuur de lèu vaake um klèine dinge. Dinge woej’ met könt scoor’n. Dinge woej’ de lèu met noar de stembusse kriegt. Zô völle dinge woej’t vaake as verschillende partiën ôk nog wal is oaver eens könt weer. Met mekaa ne voes maak’n in de Road en neet mekaa ofbrekk’n. De Riesner lacht zich rot. Det kan ààns, zörgt er vuur daj’met mekaa optrekt in die zaak’n, woej mekaa wal in könt vind’n. Met mekaa praot’n as grôôte lèu ôônder mekaa. Ôôld zeer, as det er is, neuis oe neer legg’n. Met mekaa binj’ völle starker as tèèg’n mekaa en loat ôôns gewoone starveling’n met geniet’n in het Hoolt’ns Niejs. Die klèine dinge, het gemeenteniejs in de Hoolterkràànte, de verkèèrscirculatie oaver de Kalfstermanswèire, de auto’s op ’n Beelt, de Kèune, de pôômpe, en het leuig’nbäänkske. Zô bint ter vaste nog völle meer dinge, diet de gewone man stekt en diej met mekaar op könt löss’n, zôô we det binn’ de vereniging’n ôk doot. Kômt uut den ivoor’n toor’n en loat zeen, daj’ met mekaa wat wilt bereik’n vuur Hoolt’n. Wis en waarachtig,
De Vèèrkàànte Viefkop..
