Det wördt neet iedereene. Honderd joar vv Holten en nog springlèèm’nd. Ofgelôôp’n zoaterdagmiddag zôll’n der zô’n dartig man vertrekk’n, vuur ne fietstocht langs de veeld’n woer HVC Holten, SV Holten en noe VV Holten, ôôit had evoetbald. Det wörd’n der völle meer en zo trök ne stoet van meer dan drei honderd man in de richting van Pot op de Borkeld. Noadet doar een monumentje was onthuld duur Centie, ’n euldst’n van de stoet, gung het in de richting van het Sportdal. De ôôle vuurzitter, Tox, krèèg het woord en doarnoa môch good old Lenz, as eerbetoon an alle vlaggenist’n een herdenkingstèèk’n onthull’n. Het Sportdal, wat een herinnering’n ligt doar. Voetball’n op het achterste veeldje. Oppass’n dàj’ neet vaste kômt te zitt’n in het varkensgrös. Môôie tied’n, mà neet iedereene wördt honderd. De gedacht’n goat terugge noa al die Rôôd Zwart’n die neet meer ôônder ôôns bint. Hèèle bekèènde naam’n, te völle um àmoal op te neum’n. Disse wekke môs wiej ôk wier ofschèid nemm’n van ne Rood Zwarter. Slung, gen bestuurder, gewoon een lid van de voetbal, mar wal een vuurtreffelijk schaker. Hij voetball’n met zien soepele lichaam, vandoar den naam, in de lèègere elftall’n. Hij was de kieper en stun veer vuur de goal te dirigèèr’n hoe het bälleke môs roll’n. Ôôit kwam der een schot van veert’n. Hij kek ne kèèr en schreeuw’n, “Loat mà goan.” Slung drèèi’n zich umme en wol de balle achter goal weg haal’n. Tut ontzetting van iedereene en ‘m zelf lèèr de balle in het netje. Zô zölt er biej ôôns àmoa môôie herinnering’n noar boam’n wèèr ne kömm’n. Nog meer toen de karavaan, honderden meters làànk, veerder trök noar de Oudheidkamer, woer ne expositie van honderd joar voetbal wörd’n e opend duur vuurzitter Robert Oolbekkink. Goat er is hen kiek’n en ie zölt zeen det de môôie verhaal’n zich an ééne riegt. Op het leste adres van disse tocht, raak’n het Kultuurhuus mudjevol, um doar met mekaar te kiek’n noa al die môôie filmbeeld’n. Doarnoa gung het, een ieder vuur zich, op noar de Meermanskààmp. Ôôle bekèènd’n zagg’n mekaar wier. Joar’nlàànk biej ze uut ‘t ôôge verleurne. De verhaal’n wörd’n hoe langer hoe mèuier biej een drankje en een stukske vlèis van de grill. ‘N ààndern dag geet het gewoon vedan met, “vrog zoep’n” met de Grösmèèiers. Twei daage gezellighèid. Mennigeene zal op de moandag best eveult hemm’n det e op het feest van de voetbal was ewes. Nôh ja, één kèèr in de honderd joar möt det könn’n.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
