Het leven van een vrijwillig brandweerman

Even voorstellen. Ik ben Wim Kampman, gelukkig getrouwd en heb drie kinderen.

Inmiddels woon ik alweer elf jaar in Holten waarvan ik zes jaar lid ben van de vrijwillige brandweer van Holten. 

Niet iedereen heeft een familieband met de brandweer. Noch mijn vader, oom, broer of neef heeft een link met de brandweer. Zij hebben allemaal een “normale” hobby; voetbal of spelen met de computer is meer hun ding. Natuurlijk heeft iedere familie een uitzondering en bij ons ben ik dat. 

Als Bedrijfshulpverlener (BHV-er) mocht ik via allerlei cursussen ruiken aan de hulpverlening en brandpreventie. Dit was zeer informatief en smaakte naar meer. Ik ben dan ook meteen aan de cursus EHBO begonnen. 

Nu wilde het toeval dat er tijdens de laatste triatlon balooning een oproep werd gedaan voor nieuwe vrijwilligers. Ook stuurde de gemeente een brief naar alle ondernemers in Holten om te kijken naar hun BHV-bestand of daar ook brandweervrijwilligers tussen zouden kunnen zitten. 

Ik was op zoek naar een nieuwe hobby en dit paste precies in mijn gedachte. 

Na het volgen van drie jaar cursus waar ik heel veel heb geleerd, waar ik nieuwe collega’s heb leren kennen (wat vreselijk veel gezelligheid met zich meebrengt), werd ik bevorderd tot hoofdbrandwacht. 

Ook nu ik slechts zes jaar (sommigen 25 jaar) bezig ben met mijn hobby, heb ik er nog steeds plezier aan.

Uiteraard is de aanleiding, wanneer de pieper gaat, niet altijd leuk. Maar wanneer we met elkaar de klus goed geklaard hebben, geeft dit een goed en tevreden gevoel. 

Binnen onze organisatie is het mogelijk om je te specialiseren. Van oefenleider tot preventist, van pompbediende tot adviseur gevaarlijke stoffen.

Samen met twee collega’s uit Holten heb ik de mogelijkheid gekregen om mee te werken aan de Provinciale bosbrandbestrijding. Dit betekent dat wij tijdens de drogere zomerperiode worden ingeroosterd om met het vliegtuig Oscar, als observator, boven de Sallandse heuvelrug en een groot deel van de provincie te vliegen om beginnende bosbranden te herkennen en zo spoedig mogelijk actie uit te zetten. 

Zoals je merkt behelst de brandweer een breed vlak. 

Natuurlijk gaat hier vrije tijd in zitten en moet de achterban (familie en werkgever) er achter staan, maar wat krijg je hier veel voldoening van. En wat zijn de oefenavonden toch gezellig…… 

Als tip aan de BHV-ers in onze gemeente die dit ook aanspreekt. Geef je op!!!!!!

Overleg met je werkgever, ook hij heeft er voordeel bij. Alle kennis die je krijgt via de brandweer is ook over te brengen en te gebruiken op collega BHV-ers. 
 

Met onze officiële brandweergroet eindig ik dan ook, “tot straks”