Het lik à ne eeuwighèid elèène, daw we hen dààns’n gung’n noar Battem. Zô mà met een man of tiene namme wiej de busse van zes uur. Ôônderweg der uut um biej Gert van ’t Bôônte Peerd een betje in te drink’n. Het was het begin van völle bezeukjes biej disse gelèèngnheid. Netuurlijk het Diekerhookse feest, nog zôônder tèente. Met zien all’n zörgd’n ie der vuur det de kraane blèèf lôôp’n. As één van de lest’n, op zundagmänn’n, op huus an. De boer’n wadd’n à wier an ‘t melk’n. Het Bôônte Peerd was duur de joar’n hen nen oase in het wiedse landschap. Alles kon der. Wol ie soep met ne maggiplàànte der in, zie maakt’n ’t trechte. Nôôit vergett’n det zaaltje ôônder het teneel. Het moandverbàànd höng der an de wasliene te drèug’n. Grôôt was de wille, toen der ééne met det verbaànd an ne wasknippe, achter an zien pak, de zaal in dààns’n. De Rood Zwart’n heuld’n der eur voetbalfeest en ôk de carnaval vund de weg noar het Bôônte Peerd. De zaal, ofgelaad’n vol, um te kiek’n en te lustern noar Bets en Derk en Jehan van de Prins, as Wippert van Wappert. Aaldrik nam zitting in de Road van Elme en zô onstund er ne hechten bàànd met disse club. Joarenlàànk wörd’n de zaal um e tèuvert tut ne kluurige carnavalstempel, met nog völle meer onvergettelijke optredens van onvergettelijke Fienpreuvers. Een ieder hef zô ziene herinnering’n an het Bôônte Peerd. De joarn gliedt weg. Biej völle lèu zölt de kristall’n peerde as andèènk’n in de kaste stoan. En dan heurj’ det “Het Bôônte Peerd”in de verkoop steet. Det kan toch neet? Nôôit meer een feesje biej Aaldrik en Fenny, nôôit meer met zien all’n lekker an de tap, noa het galg’nmoal van de Prins. Dan kump het berich det het warkelijk verkoch is. Ie heul’n der rekkening met mà toch. Het is àmoa geschiedenis, mà Aaldrik en Fenny hebt het allerhèugste noe bereikt. Zie bint in disse speciale tied uut ereup’n tut “De Kèunedarpers van het joar.” Nee, neet in de feestzaal van de Poppe, mà via ne tillevisieverbinding in het programma “Keunedarp kiekt.” Ech verdeend, loaw we hopp’n daw we volgend joar wier gewoon “Keunedarp lacht” hebt. Dan köw we oele persoonlijk de hàànd schudd’n en het allerbeste wèèns’n. Het geet oele good en det wèènse wiej de nieje uutbaters ôk touw. Wiej möt in ieder geval noar het Diekerhookse feest um de munt’n op te maak’n. Blieft àmoa gezôônd en tut gauw.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
