Wiej veult ôôns één grôôt Kèunevolk, met de Kèune op ’n Smidsbeelt.
De kôôrssen lôôpt op. Ôônze jeugd, Dieks van ’t Bulleke, de Vökke en Beesje Beesje, iedereene warkt zich de kop rôôd en de vingers blaauw, um de carnavalswaag’ns mar op tied kloar te krieg’n. In disse daag’n van keulte, schnèè en ies is det neet het allerfijnste wark. Neen, det versier’n möj’ neet ôônderschatt’n. Het is ieder joar wier, moand’n làànk, pôkkeln in kôôle schuur’n, zôônder daj’ op de vuurgrôônd kômt. Daj’ doarbiej zo of en touw een opwarmertje nemt is vanzelfsprekk’nd. De jonge lèu vindt het nog altied môôi en zô bint de zèumhonderd leed’n van de Fienpreuvers àmoa bèèzig um vuur eur eeg’n club de èèrste pries weg te haal’n in’ Kèunedarper optoch. Doarbiej geet’ nog meer um de kammeroadschap en het plezèèr wat ter an wördt belèèfd. Op de zittingsoamde van de Fienpreuvers bint de zaal’n of e laai’n met jonge lèu. Het is dan ôk gek aj’ heurt det in Hoolt’n niks zôll könn’. Vuur vèèrtig joar trugge zeer’n de ôôld’n det carnaval in Hoolt’n neet kôn. Noe rit ter nen optoch van meer dan honderd nummers duur Kèunedarp. Vuur twintig joar trugge wörd’n der e zeg det een grôôt fees in Hoolt’n neet kon. Det was allèène mà mèuglijk in de plaats’n um ôôns hen. Noe hew we ôônze eeg’n Kèunefeest’n. Ôônder de vlagge van de Fienpreuvers wördt’ e drèèg’n duur de jeugd. Zie warkt ter àmoa keihard an met, um het Hoolter geveul in stàànd te hôôl’n. Och en dan gebuurt ter ôk wal is dinge diet neet möt. Dinge diet neet valt good te kuur’n. Det wèèt ze zelf ôk donders good. Doar warkt ze ôk wal an. Netuurlijk möt de euldere generatie biej stuur’n. Zô is ’t altied al e wes. Mà zôônder de jonge generatie köj’niks beginn’. Prins Soer van de Walboer en zien’ Adjudant Blàauw, die hooft dit joar niks te doo. Zie hooft allèène mà te zörg’n det ze oaverà op tied bint en de Road van Elme in ’t gareel hôôlt. Dôônderdag ’n slöttel op haal’n, vriejdag, bezundere Hoolter opnemm’n in de “Huisorde van de Fienpreuvers” Zich op carnavalszoaterdag as grootvorst’n duur Kèunedarp loat’n riè. Zundag met’ hèèle spul noar ‘n optoch.in Dèimter, um ten lange lest’n ’n slöttel wier in te lèèvern biej de börgemèister. Zô links en rechts heurj’ nog wal is det carnaval det is miej niks weert en det is ’n ieder zien good rech. Aj’ echter in de kökk’n kiekt van de Fienpreuvers, dan wèèj’à hèèl rap det het neet allèène fees is en det het àmoa neet vanzelf geet. Het bestuur is ieder joar wier bliej, at alles zôônder ongelukk’n is verleup’n. Viem’ntwintig commissies bint het hèèle joar duur gangs met carnaval. Netuurlijk bint ter ôk wà tied’n, det’ wat röstiger is, mà dan bint ze à gauw wier bèèzig met vief mei, de kèunebar en de kèunefeest’n. Het geet àmoa neet vanzelf, wis en waarachtig neet.
De Vèèrkàànte Viefkop.
