Anne, de wereld is niet mooi, maar jij kan haar een beetje mooier maken. Wijze woorden van een Herman. Vaak maken wij de wereld niet mooier, maar doet ze dat zelf. Momenteel verandert onze wereld in rap tempo en niemand die daarvan opkijkt. Herfst, een jaarlijks terugkerend gegeven. De wind wordt guur, het blad verkleurt en de temperaturen dalen. Toch worden we er, op een enkeling met vallend bladdepressie na, niet verdrietig van. Geen schone schijn, maar mooie natuur. Voor schone schijn moeten we naar zaken kijken waar de mens de hand in heeft.
Zoals een bank die stopt met de sponsoring van wielrennen. De sport is zo verrot dat ze niet langer gelooft in het zelf herstellend vermogen. En dat zegt een partij die actief is in een, qua integriteit, zwaar bekritiseerde bedrijfstak, en zelf ook niet altijd cleane producten aan de markt heeft verkocht. Een partij uit een sector waar graaien tot kunst verheven is, zet zich af tegen pakken! De hele wereld wist het, maar de bank niet of wilde het niet weten. Op foto met kampioenen deed het publicitair altijd goed. Schone schijn… geen imagoschade, dat is het idee nu de beerput echt open gaat.
Den Haag lijkt overigens ook aan de geestverruimende pilletjes. Er borrelen nogal wat ideeën op. Over het tempo waarin we naar een pensioenleeftijd van 70 jaar gaan? Ja, ja, soixante-neuf and beyond!! Maar echt sexy is het allemaal niet… de BTW is nog geen 21 procent of we lijken nog verder omhoog te gaan. Ook zijn er ideeën om de assurantiebelasting naar 21 procent op te hogen. Gaat er dan misschien ook nog iets omlaag? Ja hoor, de subsidies, uitkeringen en misschien ook de percentages inkomstenbelasting, onze economische groei. En als alle maatregelen uitpakken zoals wordt verwacht, gaat misschien ook onze staatsschuld omlaag.
Deze week is bij mij, tijdelijk, de knop om. Het is tijd voor doping voor mijn rustzoekende, vermoeide geest. Afgelopen zaterdag heb ik al wat van Jetje gekregen, was er duizelig van. De rest van de week zijn mijn vrouw en kinderen op vakantie. En ik? Ik mag mee! Even niet vooruitzien, geen visie over de toekomst. Even stoppen met prakkiseren. Over waar ik heen kan, over jullie oudedag, want daar prakkiseren jullie zelf ook niet over. Ik pak een paar dagen rust! Ik ga lekker uitwaaien en twijfel zelfs niet over België. Een paar dagen zilte zeelucht snuiven schijnt wonderen te doen. Je kunt daarna elke berg weer aan.
En jullie? Misschien een bittere pil, maar jullie zoeken het maar een weekje zelf uit.
Herman Deijk
