Het is een bekend feit dat vele medelanders in schijnbaar gelukzalige onwetendheid leven. In ieder geval daar waar het gaat om financiële zaken. Dat is op zich ook niet verbazingwekkend. Niet iedereen is gezegend met een goede rekenknobbel. En je verdiepen in de veelal complexe en taaie regelgeving over financiële zaken wordt door velen gezien als een vorm van masochisme. Not your cup of tea, dus.
Vroeger, toen ik een nog een kleine jongen was, wist ik niet wat ik later wilde worden. Brandweerman, astronaut? Nee, ik wist het gewoon niet. Ja, gelukkig worden, maar daar kun je geen geld mee verdienen. Eigenlijk weet ik nog steeds niet wat ik worden wil. Maar op school bleek dat ik een flinke rekenknobbel had en het doorploegen van taaie studieboeken ging me ook wel redelijk af. Na vervolgens twaalf ambachten en iets meer ongelukken, ben ik geworden wat ik nu ben: adviseur in financiële zaken, gespecialiseerd in pensioen, oudedagsvoorzieningen en vermogensadvies. Of het mijn grootste passie is? Dat weet ik niet, maar ik ben gelukkig en zeker geen masochist.
Veel mensen willen, ook als ze financieel in gelukzalige onwetendheid leven, wel graag deskundig advies voordat ze op dat gebied beslissingen nemen. Advies over de hypotheek, pensioen, sparen en zo. Dat klinkt goed. Het is goed om je te laten adviseren als je zelf ‘Alice in wonderland’ bent en het is ook goed voor mij als veel mensen behoefte hebben aan advies. Helaas is de realiteit minder rooskleurig. De voor Nederland typerende zuinigheid gooit roet in het eten. Als blijkt dat deskundig advies geld gaat kosten, dan haken we massaal af. Niet gratis? Nou dan doen we het zelf wel! Ondanks dat het niet bepaald ’put your money where your mouth is’, kan ik me er wel iets bij voorstellen. Ik bedoel, een klein beetje doe-het-zelven, daar maak ik me ook wel eens schuldig aan. Bij elektra bijvoorbeeld. Maar ja, als je dan het verkeerde draadje vastpakt, krijg je ook meteen een signaal dat je iets niet goed doet. En laat je alsnog de deskundige elektricien het werk doen. Maar bijvoorbeeld een hypotheek aangaan zonder je goed te laten adviseren? Stap bij een willekeurige bank binnen, zij zullen, als je aan alle inkomenseisen etc. voldoet, je graag een hypotheek verstrekken. Ook zul je ongetwijfeld overladen worden met complimenten, vooral omdat je gekozen hebt voor die bank en hun uitstekende voorwaarden en tarieven. Maar hoe weet je nou als doe-het-zelvende financiële nono dat je de juiste keus maakt? Omdat zij het zeggen? Je krijgt zeker niet het advies om het ook bij een ander te proberen, en er is ook geen draadje dat je een signaal geeft. Het komt me voor als bij de duvel te biecht gaan.
Het verbaast me wel. Ik heb al vroeg geleerd dat je voor dingen die je zelf niet wilt of kunt doen anderen moet inschakelen, vaklui, deskundigen. Daar moet je voor betalen. En ja, ik moet wel eens diep zuchten als ik de rekening zie, maar ik moet ook erkennen dat ze elke cent waard zijn. En zelfs als het je per saldo niet eens minder kost, het scheelt je in ieder geval een hoop werk, kopzorgen en het geeft je rust omdat de zaken goed geregeld zijn. Dat mag wat kosten. Nou praat je bij een hypotheek of pensioen al gauw over vele honderden of soms zelfs enkele duizenden euro’s advieskosten. Alsof je een emmer leeggiet, het lijkt veel, maar het gaat ook over nog veel meer geld en jouw financiële toekomst. En goede raad is duur.
Preken voor eigen parochie? Echt niet, hoor! Er zijn vast nog wel een paar andere goede adviseurs. Hoewel….. dan doe je het wel zonder dat beetje ‘je ne sais quoi’ van mij, want dat maakt financieel advies à la Herman uniek. Heb je (nog) geen geld voor een goed advies over, of wil je eerst een indruk krijgen dat het inderdaad geen geld voor een goed advies is? Of wil je liever op de koffie komen? Dat laatste kan bij mij ook, maar dan wel letterlijk. Die koffie krijg je bij het eerste gesprek en is, net als het gesprek zelf, gratis. Gratis!? Ja, daar word je stil van hè? En nu wacht ik op de storm na de stilte.
Herman Deijk