Vol verwachting gunge wiej op Splôô an. Wat zôl der àmoa gebuur’n. Het maak’n neet zô völle uut. Ik was e van plan um drek de bessemwaag’n in te goan. Mà toen ‘k zagge det er zô’n kleine honderd man kloar stun vuur de langste polonaise ôôit, bedach ik um toch mar een èineke met op te lôôp’n.
Doar leup e, de prins van 1982. Vuuran in de poloniase, mill’n tuss’n de jonge keerls, de Trappist’nvorst van de Borkeld, een’nzèumtig joar jôônk en ik kan oe verklapp’n, hij hef de ruum twaalf en halve kilometer uut e leup’n.
De Fienpreuvers begunn’n vlak ôônder Niej Hèèt’n, biej Prins Michel de Regent vuur de duure. Um twei uur precies völ der een schot. Gelukkig gen mèinse raakt. Doar gung ’t hen, met een winterig zunneke en völle lawaaí, in de richting van Hoolt’n. Biej ’n Vaal’n Mast stun de hèèle Splôôschoole de feestgangers op te wach’n. Zie leup’n ne kilometer met ôôns op tut op het schoolplein. Prins Michel heul de meters der good in. Adjudant Blankie, met ziene korte beentjes, had grôôte meuite um met te kômm’n. Net vuurbiej Volkerink zien’n drèèi gung de polonaise, noar de Kinderboerderieje van Dôôndertman, ôônderlangs ’n Barg, op de Motieweg an. Doar krèèg’n de polonaiselôôpers ne bôrrel of iets ààns, vuur det ze begunn’n an den lang’n klim noar bôam’n. Zelf zat ik à lange op de bessemwaag’n. Hier en doar, schöt er mangs ééne weg achter ne bôôm. Op de waag’n wörd’n hard e warkt.. Geert van de Walboer en Dieks van ’t Bulleke hadd’n het vèur hôoge op stoan. De wörste en de speklapp’n die knetter’n in de panne, um èèm’n later duur Niejkààmp te word’n op e deent in de polonaise. Zelfs Balgje môs hard lôôp’n, um te zörg’n det gen mèènse zôl uutdrèug’n. Éénmoa boam’n was het zwèurste vuurbiej. Alles was good e goane, àllèène nen hook van de prins’nwaag’n of. De eene kèèr is het de grôôte poorte en de ààndere kèèr nen eek’n, dent neet an de kàànte geet. Och, ne klèinighèid hôôl ie altied wà. Duur het hobbelige Beuk’nlaantje trök de polonaise op Hoolt’n an. Doar zag ie de èèrste schuur’n in de Prins’nwaag’n kômm’n, mà de polonaise blèèf biej mekaa. De gezich’n kloar’n op. Biej Toontje dwars duur ’t café, mà jammer, drek wier veerder, ’n hèèl’n Kol oaver. Biej Boer Biet oaver de delle, vuur der wier uut en vedan. Nog èèm’n, een klein èineke duur de grôôte stroate. Noar twei uur en drei kwattèèr polonaise kwam der een dikke tachtig man an biej ’t Klavier. Doar wörd’n ’t grôôt fees. Het was e lukt en het was meer dan de meuite weert, vun ôk RTV Oost. Zô konn’n de held’n zich ’s oamds nog wier zeen op de tillevisie. Carnavalvierend Kèunedarp steet, neuis Old’nzaal, wier op de kaarte. Splôô hef ter een wereldrecord biej en Jan hef ‘m uut e leup’n. Ehren wiet ere touwkump, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
