Noa alle drôkte, getimmer en gedoo goaw we der èèm’n tuss’nuut. Gek woj’ der van. Ofgelôôp’n wekke begun het berre te kraak’n. “At ’t zô vedan geet biw we nog rap touw an ne niej’n”, heur’n ik nèus miej van ôônder dekk’ns. Van schrik blèèf ik stokstief ligg’n. Gelukkig gung het gekraak oaver in gesnörk. Ja lèu, wiej goat er tuss’nuut met de Hoolter Korhaan’n. Ie wèèt wà, det gemengde koor. De eene helfte kan redelijk zing’n en de ààndere helfte, doar bint de kasteleins onmeunig gek met. Dit joar bestoat ze tien joar en det is vuur disse haan’n ne reed’n, um ’t er is deftig van te nemm’n. Zie komt ààns ôk neet veerder as ’n Hoolterbarg. Op nèèng en tien meert trekt ze met vieftig haan’n noar Steinfurt en Winterberg. Zelfs het gemeentebestuur vun det ze hard an vakàànsie touw wadd’n en ôk in Europa bint ze begoane met het lot van de Hoolter Korhaan’n. Het Vöske geet neet met, veiligheid vuur alles. Met ôôndersteuning van de jumelagecommissie Riess’n Hoolt’n en de Euregio Mosercommissie konn’n ze de begrôôting net precies rôônd krieg’n. Zoaterdagsmäns stapt ze in de busse noar Steinfurt. Doar wilt ze snoem’n an de kultuur van het “Heimathaus”. In het stamcafé van de plaatselijke zangvereniging zölt ze, noa de tied, nog wal èèm’n wat ààns opsnoem’n. Noa de koffie geet het noar Winterberg. De ôôle skies op klôômp’n hè ‘k uut het vet e haalt en doar wi ‘k nog één kèèr wier met van de Kaale Ast’n ofpleer’n. Det lik makkelijk, mar ik heb al is eerder een poortje e mist en een bèumke net neet. Èèrs gèeve wiej nog ne vuurstelling biej het Landalpark in Winterberg. Het kan neet ààns as barre gezellig word’n. De vuurzitter van het Europeese comité en doarnèus loco börgemèister van Winterbarg, kump ôk nog èèm’n metlustern. Het kan neet ààns of hèèl Landal zit vol, um het geluud te heur’n van die bezundere korhaan’n. Zie hebt keihard e oefent. Vuur de allerèèrste kèèr spölt ze met de lèèmtige muziek van Ruben Haneveld en Laurens Jan Meinsma. Netuurlijk, Bert Reijlink dut met op zien toets’nbord en hij zingt er ôk nog donders môôi biej. Ie vroagt oe mangs of in wat vun ne katogorie of Bert veuilt. Zô gauw as het “Gute Nacht Freunde” hef e klunk’n, wèèt e wiej meer. Dan köw we de muziek in de busse pakk’n en is èèm’n kiek’n wat er àmoa te doon is in Winterberg. Môch ter hier en doar eene het läämpke uitgoan, dan heiw we der nog wal nen ekektricien lôôp’n, diet zörgt det het lech wier geet bràànd’n.’N ààndern dag goa we à wier op huus an en de korhaan’n zölt de korhaan’n neet weer of binn’n de kortste kèèr’n heiw we ’n internationaal zangfeest in Hoolt’n . Wiej wacht röstig of wat er àmoal steet te gebuur’n, noa die wereldrèize noar het veere Duutslàànd, of neet dan. Wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
