Lekker noajoarsweer. Het was wier zô veer, Battum tèèg’n Hoolt’n. Vol goeie mood stapp’n ik op de fietse en in gedach’n rèè ‘k noar het veeld van Battum. Van alle kàànt’n kolk’n het Hoolter en Battumse volk noar het voetbalveeld. Parkèèrplaats’n stunn’n kàànt vol. De kasteleins hadd’n muziek in e huurt vuur het grôôte verbroederingsfeest, noa de wedstried. Mà zô veer was het nog neet. De penningmèister stunn’n te grijnz’n biej de kassa, want het was kassa diss’n middag. Drei duuzend man, het kan mà zô? “Oaverà màj’ van verleez’n, mà neet van Battum.” Wekkenlàànk was ter oaver e proat en noe môs het gebuur’n. Hoolt’n kon neet verleez’n, want zie hadd’n Breukink op goal. In de rust was het al tweie tèèg’n nulle vuur de Hoolter. Doar wörd’n in de kantine à bes op e drunk’n. De Battemsem stunn’n der snèu biej te kiek’n. Mà de bal is rond en de wedstrijd duurt twei moal viem’nvèèrtig minuut’n. ‘N ôôld’n Rinus den Heijer had er ôôns zô vaake vuur e waarschouwd. Disse wedstried leup Hoolt’n, noar de rust, met de kop duur de wolk’n. Zie wadd’n gen schim meer van zich zelf en Battum wörd’n starker en starker. Zie hadd’n ne jong’n spöller op het mill’nveeld lôôp’n en den, Johnne Rietman, nam de ploeg an de hàànd. Het wörd’n geliek. Breukink dèu zien beste. Hij wörd’n der terecht zenuwachtig van. Het zal veer in de tweede helfte weer’n e wes det Johnne de balle krèèg en met een geweldig schot Battum noar 3-2 schöt. Het Hoolter legioen was stille. Battum vier’n feest, de aarts rivaal’n wadd’n versloane.
Die gedach’n bekröpp’n miej toen ‘k mien fietske in de stalling zett’n. Vol verwachting leup ik noar het veeld. Woer was al det volk? Zat ze noe al in de kantine? Meer as tweihonderd hè ‘k ter neet e telt. Gelukkig toch nog een paar ôôle bekèènd’n. Mà die wille um te winn’n, zô as in die zèumtiger joar’n, die hè ‘k neet e zeene. “De lèu hebt tèèng’nswoorig zôvölle ààndere dinge te doon”, heur’n ik nen Battumer zegg’n dent toch nog hèèmoa van Nijverdal was kômm’n fiets’n. Hij krèèg weere vuur zien geeld en kon ôk diss’n middag met drei punt’n wierumme fiets’n. Ne flitsende wedstried was het neet en Battum kwam duur een môôi schot trechte op vuursprôônk. De anvalskrach van Hoolt’n was veer beneed’n peil, toch maak’n ze vuur de rust nog geliek met nen akelige môôie goal, dent de geschiedenis in zal goan as de dubbele hakballe van Huusman. Noar de thèè wörd’n Hoolt’n wal wat starker en doarin schuul’n het gevoar van Battum. Met het opdring’n van Hoolt’n krèèg’n de Battummers de ruumte en biej één zun ne uutval kwam de eindstand op het scorebord. Het dèu neet zô völle piene as in de zèumtiger joar’n, mà Hoolt’n zal nog bes an de bak mönn’n um de nèurige punt’n binn’n te haal’n. Wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
