De gedacht’n vleegt alle kàànt’n op, want de markt is wà hoaste ’t èèrste woer ie met in anraking kwamm’n. Det kon ôk neet ààns, àj’ uut een geslach van vèè- en vark’nkôôplèu komt. ’N ôôld’n Jôôs, ja den van Erve Joost, mien oavergrotvaa, was vark’nhandelaar en Weeld’n Töns, van erve Deijk, hààndeln in pink’n. In die èèrste joar’n van mien lèèm’n wônn’n wiej mill’n in Darp, tèèng’noaver ’n ôôld’n Jan Blauw. Ie zeet ‘m nog zô wierkômm’n van de markt. Wiej heuld’n ‘m stief in de gaat’n, want hij brach ôôns vaake suukerkluntjes met. Vol verwachting stun ie ôônder zien dikk’n boek te kiek’n of a kluntjes in zien vesje had. Mèèstal was ’t raak. Een suukerkluntje en nen aai duur de heure en dan gung ’t wier op huus an. Markt’n, die allerèèrste kèèr, met opa Hèèndrik van Jôôs met noar Markel. Det was neet zo wiet en ie hoom’n der dan neet zo vrog uut. De keunebenn’n wörd’n uut estalt rôôndum de karke. De Banninks, de Wegstapels en al die ààndern stunn’n in ne lange riege te wacht’n op de Markelse boer’n. Het gehouw in de hàànne was neet van de lôch en biej ieder geluk wörd’n der een borreltje op edrunk’n. Wiej wörd’n verwèènd met een glèèske ranja. Het mèuiste môs dan nog kômm’n. Kèune oflèèvern biej de boer’n. Ôônderweg wörd’n der natuurlijk an eleg biej ’n Podt of Dika van de Kruusweg en as leste biej Popp’n Ebbe. Hij was, neuis vark’nkôôpman ôk nog caféhoolder. Markt’n, een môôie tied. De beestekôôpleu reisd’n met de vrachtrieders met. Zie kônn’n neet eerder noar huus of de leste kouw môs verkoch wèèr. Zô neet, dan gung’n ze, met het sluut’n van de markt, op ’n as wier met noar Hoolt’n. Mèèstal was het hèèl gezellig as de keerls wier op huus an gung’n. Het wadd’n lange daag’n. Drek noar twaalf uur uut de veer’n, beeste laad’n op ’t brook en dan oaver duustere wèèg’n hèèmoa noar ‘n Bosch. Snelweg, allèène tuss’n Arnhem en Nijmeeg’n. Vaake wadd’n ze der pas laate in de middag wier. Môôi um èèm’n trugge te dèènk’n an keerls as Knol Jans en Knol Töns, Cents Derk en de Blaauw’n. Vrachtrieders as Pieffers, Goorman en Anton van Pauw. Op alle markt’n heur’n die naam’n vuurbiej kômm’n. De markt’n, zie bint neet meer. Met weemood dèènk ie der an trugge, “Wil de Heer Pieffers bij de omroep komen, er is vracht voor hem.” De tied’n bint verààndert. Nog altied bint er kôôplèu, mà die ôôlderwetse gezellighèid op de markt, het is vuurgood geschiedenis.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
