Demonstrèèr’n okéé, mà dit is de boel kapot maak’n

Zoaterdoamd, vrog op de kökk’n. Neuis alle moatrèègeln diet er à bint, kump ter noe de oamdklokke biej. Ie könt oe vuurstell’n dat det vuur de jonge lèu wier nen extra tèèng’nslag is. Zie wordt emist in het stroatbeeld. De mèèst’n kriegt hoppelijk in huus een betje ôônderwies, toch zal het vuur völle wichter en oolders ne verademing wèèr, at ze wier noa schoole meugt. Ôk de euldere jeugd is hôôge touw an een lekker biertje in de kroeg. In de kràànte zeej’ det Nederland ôônderan steet met het inèènt’n. Is det die VOC mentaliteit, woet ze hôôge van op gaff’n? De môôie preuitjes uut Den Haag binj’zô gangswieze wal zat. Kom op keerls, der an met de lippe! Zo makkelijk is het kloarbliekelijk neet, mà het maakt de lèu ongedeuldig en opstàànig. Ie zet de tillevisie an, de vlamme vlug ter uut. Is dit Amerika of Ruslàànd? Nee, ech, in ôôns eeg’n Nederlàànd wördt er eprotestèèrd tèèg’n de nieje moatrèègeln. Nôh ja protestèèr’n mag, mà dit hef niks te maak’n met demonstraties. Oaverà in het làànd wörd’n er van alles verneeld. Auto’s in de fik, roet’n in ehöuw’n, winkels eplundert, plietsies en verslagèèvers an e völl’n en zelfs zeek’nhuuze kwamm’n der neet ongeschund’n uut. Pure verneelzôch en nen oamd later, wörd’n het nog arger. De proatprogramma’s hebt wier vôôr, um oaver uns uut te strèui’n. ’N één’n wèèt ‘t nog better as n’ àànder. Het geet van papp’n en nathôôld’n tut keihard anpakk’n. Woer is Uuropa, woer blif de èèntstof. Det is de enige stippe op de horizon, diet ôôns trugge kan breng’n noar het normaal. Gelukkig, de ciefers zakt nog, mà wat as straks die Engelse en Zuud Afrikaanse variaties hier de oaverhàànd kriegt. Ie möt er neet an dèènk’n, mar één dingk steet as ne poal boam’n water, ie blieft met de fikk’n van ààndermans spul of. Hoe moeilijk of het ôk is, wiej möt de plietsie zien wark loat’n doon, ààns leève wiej ech in ne banaan’ndemocratie. Loat het neet oaver an voetbalsupporters, want vuur dà j’ der arg in hebt stoat ze argens in het veeld tèèng’noaver mekaa te knokk’n. Met zien all’n goaw we vuur lustern noar de moatrèègeln, met as opdrach vuur de lèu diet er oaver goat, èènt’n, èènt’n èènt’n en wà zô rap mèugelijk. Het water steet de lèu an de lipp’n, wat te dèènk’n van al die ôôndernemmers diet stoat te vlass’n um de tèènte wier lös te doon.