Good kiek’n, want vuur daj’ der arg in hebt biej der langs. Deepe in’t greun, ôônder hôôge bèume, lig e doar verstild en verloat’n. Het leste school- en volksfeest is e wes en de leste wichter verloat dit joar vuurgood het schoolplein. Joar’nlàànk klopp’n doar het harte van de Splôôse gemeenschap. Joar’nlàànk vertrök doar ’n optoch. Alles hef zien tied, ’n optoch vertrekt à meerdere joar’n vanof de ààndere kàànte en noe geet ôk de Splôôse schoole dichte. An de Splôôder hef het neet e lèèg’n. Zie hebt er vuur e vöch’n. De nieje tied, of het àmoa zô möt, het zal wà. Het dut zeer, wier een stukske ôôld Hoolt’n wat vuurgood verààndern zal. Loaw we hopp’n det er ne goeie bestemming kump vuur det gebouw, woet ôôit Bert Haanstra geboor’n is en woet zô völle Splôôder de èèrste wiesheid opsnèuim’n.
De Splôôse schoole.
Wiej’ gung’n der allemoal noar schoole, doar in het Splôôse bos.
As kinder leut e wiej vuur ’t èèrste, de hàànd van mamma los.
Doar begun ôôns jonge lèèven, ravotten op het plein.
Hutten bouwen,wieze lessen, wiej hadd’n ter machtig fijn.
Oh mèuiste school van Espelo, wiej woll’n oe ech neet kwiet
Wiej hebt er vuur e vöch’n, ja, mà alles hef zien tied.
Wie hebt e vöch’n met mekaa, met mekaa, met man en macht.
Wie goat vedan, wat haj’ e dach, haj’ soms wat ààns verwacht.
Leagere school in Espelo , wie woll’n oe nog neet kwiet
Het is e wes , op noar ne nieje tied.
‘T grötste paosveur van de weereld, stun biej ôôns in Espelo.
Àmoa grôôte kammereuire, wie dèèd’n ’t dôôdgewoon.
Het Trefpunt, en de grötste poppe, maakten wiej van schnèè.
Jong en ôôld, de hèèle buurte, àmoa dèud’n ze mee
Woerumme toch ôônze school, wiej hadd’n ’t doar zô bes.
‘T is vuurbiej, het is vuurgood e wes.
Boakhoolt sleppen, school en volksfeest, het hèugtepunt van ’t joar
In nen optoch noar de weire ,wiej spöll’n het altied kloar.
Môôie tieden bint vervleuigen, noe geet de schole vôt.
Wiej goat vedan, de Splôôse buurtschap, kriegt ze neet kapot.
Leagere school in Espelo , wie woll’n oe nog neet kwiet
Het is e wes , op noar ne nieje tied.
Woerumme ôônze lèègere school, wie hef det toch verzunn’n.
Môôie schoole an den bosràànd, woer we amoal bint begunn’n begunn’n
De schooljoaren bint vervleuigen, wiej verget ze neet,
Gel en blauw, de Splôôse schoole, wiej wèèt, woet det vuur steet.
Leagere school in Espelo , wie woll’n oe nog neet kwiet
Het is e wes , op noar ne nieje tied.
Woerumme, toch ôônze school, wiej hadd’n ’t doar zô bes.
‘T is vuurbiej het is vuurgood e wes.
De schoole is e wes, mà het harte van Splôô tikt veerder in de buurtschap, wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
