Mèènsen, wakker word’n. Van alle kàànt’n woj’ benèuidert en an e sprökk’n. Ie zeet ze op de televisie of heurt ze op de radio. Zie wèèt àmoal wier precies hoe ‘t möt. De aktiegroep’n bint wier aktief. Zie loat zeen det het zwoare vrachverkèèr nog altied dwars duur Hoolt’n hen dôôndert. De SGP-ers bewarkt ôôns um op eur te stemm’n. Zie goat vuur zèum zetels. Zie goat vuur Hoolter stemm’n. Ne stemme op eur is ne stemme vuur’n rôôndweg. Wiej möt dan mà vuur leef nemm’n det, ze op Karsoamd, tèèg’n het herdèènk’n van de suldoat’n bint. Det is ne zwoare pries, mà zô at ze dan klasjenèèrt, doar köw we niks an doon, zô steet’ in ‘t Beukske. Hetzelfde Beukske, woet de CU en ’t CDA ôk noar lèèft. Het lik ter op daj’ der alle kàànt’n met uut könt. Het is neet ààns. Wie loat ’n ieder in zien weerde. Zèum zetels vuur de SGP, det wördt bezuunigen vuur de ààndern. De CU schuf à wier dichte tèèg’n de “mannenbroeders” an. Gelukkig köw we kiez’n. De Koe van de VVD, de Kouw in’t Hoolt’ns, an ’t töuw van Jan Blaauw en de SGP, löt ôk zeen det det verkèèr, buut’n Hoolt’n umme, langs ’t spoor möt komm’n. Vrouw Tijhof van de PvdA zeg, met ’n stoal’n gezichte, det die zwoare vrachwaag’ns mar oaver ’n Kol duur de HJ Wàànsinkstraote möt. Biej eur eeg’n kiezers vuur de duure hen. Het is mà net waj’ wilt. De ààndere pertién hôôlt zich op de vlakte. De politiek begint, juus in disse daag’n, vief wekke vuur de verkiezing’n, te bezuunigen. Drei’nvèèrtig compjoeters vuur nèèg’ntwintig volksverteeg’nwoordigers bezuunigt ze weg. Gen bitterball’n en gen bôrrels meer. De wethoolders ter Schuure en ter Keurs, bezuunigt ôk met. Zie wadd’n op ’t Prinsenbal met ééne vrouwe. Goat zô nog meer èèm’n vedan. Àmoa dinge diet, aj’ der good oaver noa dèènkt, de gewoonste zaak van de wèèreld bint. Den één’ barbequie, den mag van miej wà bliem’n, mà dan zô ’k wà geerne zee det ze al die ààndere duure snoepreisjes ofschaft. Één zo’n reisje en ie zit à gauw op viem’ntwintigduuz’nd euro. En wat dèènk van à wier een niej ôônderzeuk, oaver ’t centrum van Hoolt’n. Doar ligt à, ik wèèt neet hoe völle, duure rapport’n in de laa. Het lik ter op det wat ze met de hàànne rech zet, met de kôônte wierumme stôôt. Toch et ze oe disse daag’n àmoal uut de hàànd, mà pas op, zô gauw at ze ’t wethoolders pluche roekt, kan alles opzied goan en driet ze oe ne moand later röstig op ’n kop. Det is politiek. Toch möw we hen stemm’n. Woerop, det maj’ en möj’ zelf wèèt’n. Woerumme, umdat det een rech is, wat ze lange neet oaverà in de wereld hebt. Wis en waarachtig.
De Vèèrkàànte Viefkop.
