Het leste verhaal à wier. Sinds 2006 mag ik noe à schriem’n, èèrs nog in Hoolt’ns Niejsblad en noe à wier joar’n in Hoolt’n Extra. In de leste column van det èèrste joar kwam der uut de penne een gedicht.
Dag ôôle joar.
Èèrs wàj’ nog lich, mà noe biej zwoar.
Ôôle joar ie könt wà goan.
Ie bracht’n ôôns wille, mar ôk verdeet.
Onverwachts, zôô ’t vaake geet.
Te völle bint er hen egoane,
Heij’ doar wà biej stil estoane.
Woerumme môs det, ôôle joar?
Woerumme maakt’n ie ’t ôôns zô zwoar.
Det blif altied de vroage, ôk dit joar wier. Het gif mar an det de tied näns noar kik en onverbiddelijk vedan geet. De Karsdaag’n stoat vuur de duure, alles zit wier op slot. Allèène de brôôdnèurige winkels meugt lös weer. Ie könt nog ne flesse genèèver haal’n, um ôônder de Karsbôôm leuig te drink’n. In Den Haag hebt ze de smaak te pakk’n. Miljarden bint er uut e gèèm’n um ôônze ôôndernemmers in de beene te hôôld’n. Völle der van hebt ’t, in disse duur woekerende tied, zwoar um het hèufd boam’n water te hôôld’n. Ie vroagt oe wal of, woer in één kèèr al det geeld vedan kump. Vuurdet al disse ellende begun, môs ter links en rechts bezuunigd word’n. Noe hebt ze zelfs nog ne Rembrandt ekoch vuur honderd en vieftig miljoen. Zie bint Hoolt’n Riess’n vuur ewes. As beste ôôndernemmersgemeente hadd’n zie den Vaandeldrèèger mönn’n kôôp’n, dan had e, umme en umme, in de Nagelhoutzaal en op de Oosterhof könn’n hang’n. Dan wadd’n der nog meer vrèimd’n noar Hoolt’n ekömm’n en was Hoolt’n-Riess’n de culturele hoofdstad van Oaveriessel ewes. Jammer het is ààns eleup’n. Zô geet het vaake. Wiej maakt ôôns op vuur de Karsdaag’n. Geniet er van, het is zô vuurbiej. Karsoamd, lechjes bràànd’n op’n barg, wiej meugt er neet biej weer, mà bint in gedacht’n biej de jongs. Worstepannekooke, Derk met ’n Beer, karkdienst, in ’t plat, in Markel. Èèrst’n en tweed’n Karsdag, misschien wal een betje winters, àmoal in klèine kring. Dèènkt an de lèu, diet hèèmoal allèène bint. Met mekaa op noar het nieje joar. Gen vèurwark, mà wà carbid. Dèènkt er umme, neet meer as vèèr man biej mekaa. Het is àmoa behelp’n mà prebèèrt er van te geniet’n.Um of te sluut’n met det gedicht van vieftien joar trugge.
Ôôle joar maakt ôôns wier bliej. Het nieje joar kump körter biej
Ie wèèt daw oe straks achterloat en het met het nieje veerder goat.
Hôôld ôôns vaste an de hàànd, Tut daw we bint an elàànd,
Biej een machtig môôi Niej Joar, Dan köw oe röstig loat’n goan.
