De fienste Fienpreuver

Netuurlijk wus e wiej à lange det Joop ne prèèkebuul was, mar in het echte hadd’n de mèèst’n ‘m nog neet eerder eheurt. Sinds zoaterdag wèèw we det e ne geweldigen sprekker is en det e as nen echt’n tonn’nproater uut ’n hook kan komm’n. Noadet Gradje Boemel ongeveer iedereene in de zaal op de hakke had enömm’n, was het de buurte an de president, um de Fienpreuver van het joar, bekèènd te maak’n. De Fienpreuver van ’t joar, ne keerl van ne dag neet elach’n is ne dag neet elèèft. Ne keerl, geboor’n in Aalt’n, verhuusd noar Maassluus en op achtjeuirige lèèftied, met zien vaa en moo, noar hoolt’n ekömm’n. Hij had zo geerne noar het conservatorium ewilt. Möj’ oe vuurstell’n, hij wol drummer word’n of nog leever pianospöller. Het zôl àmoal ààns goan. Hij gung wark’n in Rheed’n. Doar in den bookhààndel wadd’n cabaretier Wim Kan en Corry vaste klàànt’n. De grôôte vell’n pepier, plakbàànd en viltstift’n wödd’n biej hem in de winkel ekoch en dan kon de vuurstelling beginn’n. In verbàànd met de gezôôndhèid van zien vaa kwam e noar drei joar trugge noar Hoolt’n. Hij bouwd’n de zaak an de Dorpsstroate veerder uut, um in 1994 de kààns te griep’n um te verhuuz’n noar het hartje van Hoolt’n. Het wörd’n duudelijk, Joop Heusinkveld was de Kèunedarper van het joar 2019. Met völle lawaai en een stoande ovatie wördt e noar binn’n ebloaz’n, op e wacht duur Prins Hens van Kalverderk en en Adjudant Zum Wolthuis. De Prins haalt nog èèm’n an det e in zien schooltied ne rèègelmoatigen klàànt was biej Heusinkveld. Hij herinnert zich de vrome lôch, diet er altied höng. Hij zut Joop zitt’n, achter in de winkel, kiekend oaver zien bril, oaverzeend wat er àmoal gebuur’n. Zô gung het tut 13 september 2018. Nôôdgedwung’n mônn’n ze stopp’n. Viem’nvèèrtig joar Heusinkveld, viem’nvèèrtig joar meer as ne bookhààndel. Op de vroage wat Joop ter van zôl vind’n, zôl één van ziene uutspraak’n vaste noar vuurt’n kômm’n; “Wat ik ter van Vinne? Alles wàj’vindt, möj’noar de plietsie breng’n.” De Senaat van de Fienpreuvers vund det Joop de Keunedarper van het joar môs word’n en zô is ’t gebuurd. Netuurlijk krèèg Joop ôk nog het woord. Hij schets’n hèèl treffend det de senatoor’n der neet vaste van oavertuugd wadd’n det hij de ôônderscheiding in ontvangst zôl nemm’n. Het tèèg’ndeel blek. Hij was vereerd en det blek ôk oaverduudelijk uut zien dàànkwoord. De buut’nreedner in hem kwam noar boam’n. Ik bedàànke iedereene vuur disse eervolle beneuming, ik veule miej de fienste Fienpreuver van Hoolt’n.