Doellôôs kiek ie noar buut’n. De èèrste blaa begint biej te kluur’n. Opvallend broen is den grôôt’n eek’n. Röstig weer nog, de èèrste bark’nblaa dwarrelt willekuurig noar beneed’n. Het elektrische kacheltje brààndt. Het gasverbruuk is onwillekuurig op een lèèg pitje ezet. Gen steun an Poetin en ziene miljard’n, mà helpt het? De corona en de griep bint in opmars. De èèrst’n ôônder ôôns hebt de spuit’n à wier te pakk’n. De temperatuur in de kamer is nog bes angenaam, hoe zal det àmoa goan, at de thermometer ôônder de nulle vlug. Och, het huus is redelijk geisolèèrd. Wat det betreft biw we wal ààns ewèènd. De rèèg’n slöt op het dakraam. De rèèg’nkôôle wind jaagt duur het hèèle huus. In het klèine kökkentje wordt de pannekooke ebakk’n. Het kleine potkacheltje steet roodgleunig te göll’n. Met zien all’n zitte wiej der umme hen. Noa het bakk’n wördt de kachel in de grôôte kamer an estökk’n.De gebakk’n pannekooke stoat er boam’nop en zölt zô eur’n weg vind’n in ôônze hongerige maag’n. Noa het ett’n zit e wiej nog een tiedje rôôndum de warme kachel, woer de eierkoll’n in ligt te gleui’n. Buut’n geselt de wind, de vèinsters, diet op de pinne zit. Een betje grieperig zeuk ie het berre op. Moo hef nen extra stikdekk’n oaver edoane. ‘N ààndern männ’n, vèèrtig groad’n kôôrs. Met een paar uur steet den ôôld’n dokter biej oe an ‘t berre. Met ziene zachte kôôle hàànd veult e oe an ‘t heufd. “Slappe thèè met een beschuutje” en dan möt het snel wier better wèèr. Gelukkig is det het geval, want noa een paar daage wil ie mar al te gèèrne noar buut’n. Wiej kwamm’n der starker uut en waar’n èigelijk mà wèinig zeek. Wat det betreft hebt de lèu noe misschien wà völle minder weerstàànd. Wiej wèèt nog neet half hoe verwèènd ow we in disse tied eigelijk bint. Ie zet de centrale verwarming mar an en het hèèle huus wördt angenaam heete. Ie dreèit de kraane lös en het warme water kump uut de does. Nee, wiej zatt’n àmoa in hetzelfde teiltje met een betje lauw water. Nee, netuurlijk wille wiej neet trugge, mà de tied van meer, meer, meer, kan wal is achter oôns ligg’n. Wiej hebt het gasverbruuk behoorlijk trugge drukt, zôônder daw we het ech kôôld hebt. Àj’ zô um oen hen vroagt, doot völle mèèns’n det ôk, al zal het vuur ’n één’n makkelijker weer as vuur ’n ààndern. De èèrste harfsdaag’n, ie hôôlt ze neet tèèg’
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
