De èèrste feesjes

Vuur disse generaties zölt det ongetwiefeld, de Keunefeest’n wèèr. Wat heiw we der wier van könn’n geniet’n. Jong en ôôld kwamm’n biej mekaa um op te goan in vèèr daage feest. De jong’n zag ie schoolder an schoolder hoss’n op de Kalfstermanswèire. De dartigers wèèt à neet ààns meer as det er ieder joar Keunefeest’n bint. Vuur de nog euldere generaties lig det wal een betje ààns. Die zölt trugge kiek’n noar de Braderie, met de Jennekesmarkt en nog veerder trugge noar de Hoolter Meimarkt, met de keune en beestemarkt. Het gif mar an hoe snel of de tied’n verààndert. Vuur miej zelf dèènk ik trugge an de familiefeest’n. De vèèrtige joarige brulft’n van opoe en opa. Het is gek, mar het veerste trugge goat de gedacht’n noar ne brulfte in Markel biej Kistemaker. Van het fees kan ‘k miej allèène mà herinnern, daw we buut’n leup’n, ôônder ne grôôt’n lanteern. De brulft’n van de grotôôld’n biej Jan van de Meur en Water Jan bint onvergettelijk. De femiliefoto vuur het ôôle teneel en de lange rieg’n bàànk’n, met doaran de genèudigden. Ie kônn’n ja hoaste gen been trekk’n. Det hoom’n ôk neet, de genèèverflesse stun op toafel en allèène de biertjes wörd’n rôônd ebrach. De toafels stund’n vol met sigaar’n en sigrett’n. Noa een uur was het hèèle café gries duur de rôôk. Dààns’n, doar was gen ruumte vuur. Later op ’n oamd heuik’n iedereene in en gung het van, varen, varen over de baren. Doar wörd’n versjes ezung’n as “Wie in januarie geboren sta op.” Det èindig’n dan vaake met, wie zonder hemd geboren is. De dràànk gung der in as kooke. Hèèmoal an het èine gung alles en iedereene in de polonaise. De volgende dag wadd’n der völle lèu diet sloerig in de rakker wadd’n. De feesjes wadd’n in die daag’n dunne ezèèit. In latere tied’n wörd’n ze verplaatst noar de gröttere zaal’n. Het verschil tuss’n ne receptie en ne brulfte wörd’n hoe langer hoe klèiner. Op bèire feest’n köj’ noe net zo völle drink’n àj’ wilt. Ôk de prieze bint in al die joar’n compleet veràànderd. Het èèrste pilsje drunke wiej nog vuur de pries van twei kwartjes. Det is is noe twaalf kèèr zo völle. Het gekke is, iej drinkt er gen dröppel minder umme. Loaw we hopp’n daw we nog völle joar’n met mekaa van de Keunefeest’n meugt geniet’n. De tied steet neet stille, het zal nôôit wier word’n zô as ’t ôôit is ewes.