Môôie apparaat’n, mar at ze ’t neet doot, binj’ dôôdongelukkig. De kennis die we, wat det betreft, op schoole hebt eleert, heij vandaage an’n dag neet zô völle meer an. Het typ’n op de typmechiene köj’ nog gebruuk’n, mà doar heult het dan ôk zô’n betje met op. Steno is ôk neet ech meer van disse tied. De èèrste joar’n schrèève wiej de sollicitatiebrèève en notuul’n nog met de hàànd. Een berichtje maak’n ie op de typmechiene met stencilpepier um het vervolgens op de stencilmechiene te vermenigvuldigen. Wier later verwark’n wiej ponskaart’n met ponsmechien’n en controle ponsmechien’n. Nèeng honderd zestig gèètjes kon der in zunne kaarte. Ôôit hè’k de tabelleermachiene alle geetjes teglieke loat’n pons’n. Één’n klap, de mechiene zat muurvaste. Twei monteurs wadd’n der ne halm’n dag met drôk. Det was de èèrste kèèr det de probleem’n uut de hàànd leup’n. Het was duudelijk dat det wark neet hèèmoa mien dingk was. Toch leer’n ik hierduur in dienst de telex kenn’n. Automatisering, het sleug oaveral touw. Noa de diensttied kwam der gelukkige joar’n zôônder mechanisatie, tut det in één kèèr de sorteermechiene op de ofdeling stun. Wie blèèm’n het neet vuur en in de nèèngtiger joar’n ging ie met de laptop op pad um het hèufd boam’n water te hôôld’n. Ôk in huus dèu de computer zien intrede. Echte kammereui biw we nôôit ewörd’n, mar ie konn’n neet meer ààns. Ik kan miej vuurstell’n det er ne hôôp lèu hetzelfde geveul hebt ehad as ikke. Van de wekke kwam het stark boam’n driem’n. Wiej hebt namelijk glasvezel ekrèèg’n in ôôns buut’ngebied. Doarduur verààndern der nog à wat. Wat precies àmoal, det is het probleem. Het blek duudelijk dà’k ter gen verstàànd van harre. De adviez’n kwamm’n van links en rechts en het duuzeln miej an alle kàànt’n. Alles zat in ’n knup, ie krèèg’n der gen bericht’n meer uut en de printmechiene leut het ôk nog is ofwèèt’n. Het dèu miej dèènk’n an die kèèr, toen ‘k dache dà’k de bromfietse wal uut mekaar en wier in mekaar kon zett’n. Uutmekaar haal’n lukk’n prima, mà veerder kwam ik ter met biej de fiets’nmaker trechte. Gen kennis en gen gedeuld, met ne dikke rekkening in de tesse is het gelukkig àmoa trechte ekömm’n. Dezelfde oplössing hè’k noe ok vuur ekèuz’n. De laptop ôôndern arm en de computerboer maakt het vuur mekaa. Wiej bint er nog neet hèèmoa, mà het zal good kômm’n. De vakman hef meer gedeuld as ikke, mà loaw we eerlijke weer, ie könt neet oaverà verstàànd van hemm’n.
De Vèèrkàànte Viefkop schrijft wekelijks een column op HoltensNieuws.nl. Hij neemt de politiek kritisch onder de loep, vertelt over zijn jeugdbelevenissen en laat zijn fantasie de vrije loop om (mis)toestanden aan de kaak te stellen. Soms is hij mild, dan weer scherp.
