Brazilië wereldkampioen

Disse wekke begint het. Het wereldkampioenschap voetbal in Brazilië. Het grôôte geeldsmiet’n kump wier tut nen uutbarsting. Het oavergrôôte deel van Brazilië zit te schreeuw’n um ôônderwies en zörg en hun geeld wördt met miljard’n teglieke oaver ’n balk’n e gôôit vuur, straks leuige, stadions. De Braziliaan’n, en det bint er onmeunig völle, bint er kloar met. Zie staakt, zie schreeuwt en zie vecht. Det kan nog wat word’n as de èèrste wedstried’n begint. As, an ’t èinne van de wekke, Brazilië hef e wunn’n en Hollàànd hef verleuirne, dan is Hollàànd in las. Dan geet hèèl Brazilië de stroate op en is het te hopp’n det er gen ongelukk’n van kômt.
Het wereldkampioenschap voetbal, al in de jungste tied wörd’n wiej der met grôôt ebrach. In 1958 leup ik an de hàànd van vaa noar buurman Köstergetjan. Hij had tillevisie en doar zag e wiej hoet Pelé, een keerltje van zèumtien joar, de Braziliaan’n met 5-2. leut winn’n van Zweed’n. Hij wörd’n wereldberoemd. In det toernooi had ôk ne Fràànsman zien glorietied, Just Fontaine. Hij schupp’n der mà leefst darttiene tèèg’n de töuwe. Wiej kekk’n noar een klein, zwart-wit scharm met bibberende beeldjes en in een hèèle vrèimde taal, zag e wiej stoan, kette kapure, en was ter gen beeld meer.
Veer vuur de tied det het kampioenschap begun, was e wiej der à drôk met. Alle daag’n wörd’n der pengeltjes e schött’n, biej opa tèèg’n het gaas an. Een goaltje, neet völle brèèder as twei meter. ’N kleinst’n môs kiep’n en het duur’n neet lange of wiej krèèg’n der gen bal meer in. Det klèine oas grep alles, dus wörd’n de goal verplaatst noar het kipp’nhôk en eens zô brèèd e maakt. Biej het èèrste schot vleuig’n de kipp’n as één man duur het hoondergat, mà doar wörd’n wier e scoort. Het was mar èèm’n, ie mônn’n zuuver scheet’n op melkbuss’nhèugte en dan vleuig’n ze der nog wal in. In alle ààndere gevall’n wadd’n ze vuur de klèine man. Joar’n later stun e te kiep’n in het èèrste elftal van de rôôdzwart’n.
Het wereldkampioenschap, een pepperduur sportgebuur’n met àmoa miljonairs diet, an de armst’n in de wereld loat zeen, hoe good of ze bint. Woer biw we met gangs? Ie mag ’t oe wal is ofvroag’n en het geet mà vedan. Wat dèènk ie van Qatar? Het wördt tied daw we biej zinn’n komt. Loaw we het voetbal trugge breng’n noar wat het is, een spölleke vuur de hèèle wereld en neet ne grôôten graaipot vuur lèu diet er al meer dan genog van hebt.
En toch goa we kiek’n noar vèèr’nzestig wedstried’n, tutdet de koffie oe ’n hals uut kump en iedereene vèèrkàànte ôôg’n hef. En Nederlàànd, netuurlijk stoat ze wier in de finale en netuurlijk wordt ze wier môôi tweedes. As det lukt maw we de hàànne dicht e kniep’n en könt ze de boot wier kloar maak’n vuur een tochtje duur de Amsterdamse gracht’n, loaw w’t hopp’n, wis en waarachtig. De Vèèrkàànte Viefkop.