In juni 2018 is het dan zover, de teamindelingen voor het seizoen 2018 / 2019 zijn bekend. Een paar nieuwe gezichten, onder wie Jan Nijkamp. De man die het toch niet laten kan. ‘Ik heb weer zin om met die gasten op het veld te staan, bouwen met die jongens’ aldus de immers fanatieke Jan Nijkamp.
Tot dan wisten de jongens nog niet zo goed met wie ze te maken hadden als nieuwe leider naast trainer Marco Schuiterd, maar daar kwam men gaandeweg in het seizoen gauw achter. Het blijkt een gouden combi te zijn.
Dan augustus. Iedereen uitgerust van een vakantie, weer vol energie om te gaan knallen. Jan Nijkamp als tweede man op het veld naast Marco Schuiterd. ‘Hé Jan, doe je mee met de warming-up, jij moet vooraanlopen!’ wordt er op veldje 5 geroepen waar notabene het 2e en het 3e onkruid loopt te wieden. De boys van JO17-1 kijken er lachend naar en zien dat Jan Nijkamp gewoon zo fit als een hoentje vrolijk mee huppelt. Dit zijn de dingen die essentieel zijn voor de teamspirit en daarmee de basis is gelegd voor de teamgeest.
‘Goeie mix hoor dit, middenmootje lijkt me haalbaar in de 2e klasse’ wordt er dan geroepen. Dat het een goede mix was bleek te kloppen, maar dat middenmootje ging dan niet op. Op het oog een loodzware tegenstander als 1e bekeropponent, namelijk Bentelo, werd ternauwernood met 1-2 gewonnen, waar vorig jaar kansloos met ruime cijfers van verloren werd. Het was al een teken aan de wand, waar vooraf zeer zeker rekening gehouden werd met een nederlaag. De immers kritische trainer reageert zoals het hele seizoen nuchter: ‘Het begin is er, maar we hebben nog een hele lange weg te gaan’ aldus Marco. Ook Neede en met name BWO worden met een dikke nederlaag aan de broek naar huis gestuurd en de volgende ronde is een feit, ‘de beker is de kortste weg naar Europa’ werd er al geroepen…
Vol zelfvertrouwen die 2e klasse in na een succesvolle bekercampagne. Een moeizame zege tegen Heeten met slechts 2-1, maar er werd weer gewonnen. Het tekent het karakter van deze ploeg. Matige wedstrijden werden dit seizoen toch over de streep getrokken. Daarna naar Haarle, fysiek behoorlijke zware tegenstander. Ook deze werd met het nodige kunst- en vliegwerk overeind gehouden, onverdiend gewonnen, maar so what…… de punten kunnen wederom mee naar ’t Vletgoor! Ook een SVZW wordt op 6 oktober eventjes in de 2e helft met 0-3 opzij gezet. Een paar exemplarische momenten uit deze wedstrijd die kenmerkend zijn voor dit seizoen: ‘He Nathan, roei die bal toch weg als je niet anders kan!!’ aldus een felle Marco bij een 0-0 stand. Nathan: ‘Hoezo, ging toch goed?’ Heerlijk om te zien. De scherpte spat er van af aan beide kanten, nadat hij zijn tegenstander doodleuk geprobeerd had uit te kappen wat net goed ging. In de tweede helft pakt hij doodleuk een bal uit de kruising die iedereen al geteld had, terwijl hij die wedstrijd eigenlijk al half ziek was.
‘Neemt Hugo de penalty?’ Langs de kant is niet iedereen overtuigd bij een 0-0 stand. Boem, zijnetje 0-1. Niks aan het handje, vol zelfvertrouwen in de touwtjes gejast. Als dit soort dingen continu goed gaan weet je dat het goed zit. Even later doet de net herstelde Jort Jansen met zijn linker nog even precies hetzelfde maar dan van een metertje of 20. Hard laag met links in het zijnetje.
Even later komt er een lichte teleurstelling, namelijk de Luttenbergers van SDOL spelen gelijk tegen onze JO17-1. Na een 0-2 achterstand met rust, toch nog weer een 2-2. Maar de teleurstelling overheerst: ‘We hadden gewoon moeten winnen’. Tussendoor nog ff Go Ahead Deventer gepakt in de achtste finale beker, 2-1 winst. En dan zit je zo maar in de kwartfinale!
Dan Hulzense Boys uit. Weer een wedstrijd met een verhaal. De kansjes werden aaneen geregen, maar toch een 0-0 met rust. Wordt dit dan zo wedstrijd van net niet? Nee hoor, nu staat Rick Huzen op. 2 goede goals en deze zege is dan ook volledig aan hem te danken, uiteindelijk een 0-4 overwinning. Tijdens een onschuldig duel breek hij zijn been op 3 plaatsen. Verschrikkelijk om te zien. Van held tot pechvogel van de wedstrijd. Maarja, we moeten door, hoe hard ook.
Apeldoornse Boys uit, de club van Henk Berenschot, trainer van het huidige 2e. ‘Ik denk dat ze gaan verliezen’, wordt er langs de kant gezegd, meerderen denken dit. En dan gewoon weer ‘eventjes’ met 0-8 winnen!! Het geloof begint er echt te komen, het kampioenschap komt wel heel dicht bij. Alle energie richting Enter Vooruit op de woensdag erop. Blauw Wit zit er super kort op die wedstrijd, Enter Vooruit heeft helemaal niet te vertellen, zakelijke 2-0 overwinning, 2x Christiaan Tromop. Zelfs Ruben Baltes begint met weergaloze acties te strooien, maakt bijna een 3-0 na een geweldige solo. Nu is iedereen er van overtuigd: het gaat gebeuren! Nog tegen 3 kleintjes en dan die platte wagen op.
Wijhe’92, niet goed gevoetbald, maar toch 3-1 winnen. De kampioenshirtjes zijn al gedrukt, dit kan toch niet meer misgaan, want de jongens verdienen een kampioensshirt. Hector thuis, daar kan het al gebeuren, indien Haarle punten verspeeld. ‘We moeten Hector het idee geven dat hier niets te halen valt’ aldus de messcherpe Marco. Binnen het kwartier, 3-0 al weer. Blauw Wit speelt heel lekker en fel. Uiteindelijk wordt het dan 10-0, mede door een gedesillusioneerd Hector. Haarle wint ook van Apeldoornse Boys.
In Schalkhaar moest het vandaag dan gebeuren. Alle ouders langs de kant, vrienden en familie. Ruben Baltes geblesseerd geraakt op de training woensdag, het zal toch niet misgaan? Het enige wat kan gebeuren is dat je van jezelf verliest. De tegenstander ergens onderin, maakt een ongeïnspireerde indruk tijdens de warming-up. Blauw Wit’66 start zenuwachtig aan de wedstrijd. Binnen vijf minuten is de ban gebroken. Jens Gorter gaat 1-op-1 met de keeper, Tiemen Scholman haalt echter in de 2e fase heel lekker met links uit en maakt de 0-1. 5 minuten later ligt Schalkhaar al plat. Steekpass van Emiel Schuppert op Jens Gorter die wel heel lekker de 0-2 maakt. De platte wagen kan uit de kast! Het wordt nog 0-3 via Emiel en 0-4 via Jens. Rust! De kampioenshirtjes worden van stal gehaald, fakkels in de binnenzakken gestoken. Na rust gaat Chris Tromop vrolijk door, 0-5. Dan toch een slippertje (mag het een keer?), 1-5. Maar dit slippertje past nou niet in dit team. Na driekwart van de competitie is afgesproken dat niet meer dan 5 tegengoals mochten hebben dit seizoen, wederom alleszeggend. Jens Gorter maakt er voor de gezelligheid nog 2 en scoort daarmee zijn 4e goal in de kampioenswedstrijd, Filipo Inzhaghi zou hier zelfs jaloers op zijn. Nathan geeft nog even een assistje bij de 1-7 met een lange bal. Het kan allemaal. En dan het verlossende fluitsignaal…. KAMPIOEN!!
Een dik verdiend kampioenschap, de heren zijn het hele seizoen nog ongeslagen. 9 februari wacht de kraker in de kwartfinale van de beker tegen Dedemsvaart JO17-2, die ook naar de 1e klasse promoveert, evenals onze JO17-1. Heel veel succes in de 1e klasse en proficiat met deze geweldige prestatie!!
Foto:
Vlnr boven: Lars Gorter, Jens Gorter, Thom Vergeer, Nathan Hofman, Emiel Schuppert, Igor Dijkstra, Jort Jansen, Ruben Baltes, Hugo Bekkernens, Rick Huzen;
Vlnr onder: Marco Schuiterd, Jur Haan, Jan Nijkamp, Bryan van Wijngaarden, Christiaan Tromop en Tiemen Scholman
Video: Judith Dijkstra
