Gezellig met mekaa èèm’n het leste niejs uutwisseln. Neet te lange, want het is starvenskôôld. Netuurlijk is het, net as iedern vriejdagmiddag, drôk in darp. Ôôndermeer twei grôôte tänkwaag’ns uut Riess’n verpest’n de frisse loch op ’n Beelt. Vlak vuur ôôns blieft ze stoan. Ie raakt er an gewèènd. Mangs dèènk ie det de vis zô ruk. Woerumme möt die bèire waag’ns noe dwars duur Hoolt’n hen? Meugt ze neet oaver den niej’n weg? Det zat ik miej of te vroag’n, toen ‘k in één kèèr opschrökke duur een onmeunig gekraak. Det klunk neet bes. De visetters zagg’n ’t gebuur’n en vlèug’n der drek op an. Zôônder good te kiek’n was de tänkwaag’n op e trökk’n. De chauffeur had ne fietser hèèmoal oaver het hèufd e zeene. De schrik sleug ôôns um het harte. Gelukkig, de fietster stun neuis de vrachwaag’n,mà de fietse lèè vaste achter vuurrad. Het slachtoffer was hèèmoal oaverdondert en iedereene had er wat oaver te zegg’n. In miene ôôg’n had ze niks verkèèrd e doane. Woerumme möt die grôôte waag’ns nog dwars duur ’t darp? Woerumme pakt ze de nieje weg neet, doarvuur is e toch an e leg!!?? Met dà ‘k ’t miej ofvreuge, begrep ik hoe geveuirlijk die gedachte, àj’ ze duur Stationsstroate stuurt, kan weer. Ôk doar zölt ze in de file stoan biej Schöppert, ôk doar komt er lèu met ’n trein wier, ôk doar goat ôônze wichter noar het voetbalveeld, ôk doar is ’t lèèm’nsgeveuirlijk. Vuur mien geveul möt het verkèèr richting Riess’n neet meer oaver ’n Beelt hen, mà het is mieg in de bokse, in plaats van driet in de bokse, aw we ze oaver de Stationsstroate stuurt. Het kan nog altied ààns. Het geet neet um het geliek, het geet um de veiligste oplössing. De lèu diet det möt besliss’n wèèns ik wiesheid touw. Wat drek e rèègelt kan word’n is de direkte weg noar Riess’n en misschien ôk wà noar Markel. Het is een kwestie van duudelijk angèèm’n, of duur darp of ter umme hen oaver de Stationsweg.
Vuur de kômm’nde wekke roa ‘k trouwens iedereene an um Hoolt’n links of rechts te loat’n ligg’n. Het carnaval steet vuur de duure. Prins Carnaval regèèrt en dan kan het er wal is Toxeriaans an touw goan. Det mag röstig, mà carnavalsvierders, goat verantwoord umme met den slöttel, waj’ in good vertrouw’n e krèèg’n hebt. Maakt er een machtig fees van, mà hôôlt de gedach’n der biej, want een ongeluk is zô gebuurd en dan is ’t meteen of e leup’n met de wille. Netuurlijk aj’ met wilt doon, kom ie zoaterdagmiddag noar Kèunedarp um den optoch te bekiek’n of um lekker met te feest’n met al die ôôld’n en bekèènd’n. Netuurlijk möj der biej weer. Prins Tox zeg, neet dramm’n mà vedan, der an met de lippe. Loat ’n auto stoan, dan bliej’ beste kammereui met de Fienpreuvers en de plietsie. Wis en waarachtig, alaaf.
De Vèèrkàànte Viefkop.
